Letterlijk slapend rijk worden

Joe (rol van Bruce Willis) en Terry (Billy Bob Thornton) zijn de bandieten uit de titel, die hun eigen werkmethode ontwikkeld hebben. Ze gijzelen een bankdirecteur bij hem thuis, nemen in familiekring deel aan de avondmaaltijd (met nu en dan zelfs een complimentje voor de gastvrouw), blijven overnachten en begeven zich dan in alle vroegte met de directeur naar het bankkantoor, waar ze zich rustig de inhoud van de kluis laten overhandigen. Ze dragen weliswaar wapens, maar door zo'n matinaal bezoek aan de bank is het risico op slachtoffers zogoed als onbestaande. Binnen de kortste keren raken Joe en Terry in de media bekend als de Sleepover Bandits. En tegelijk groeien ze ook uit tot populaire volkshelden.

En dan is er Kate (opnieuw een verbluffende rol van Cate Blanchett), een depressieve huisvrouw die door een samenloop van omstandigheden hun pad kruist en dat helemaal niet erg lijkt te vinden. Van gegijzelde zal ze vrij snel evolueren tot enthousiaste medeplichtige. Joe en Terry worden elk op hun manier gefascineerd door de extravagante Kate, die dweept met de songs van Bonnie Tyler en helemáál uit de bol gaat als ze hoort dat stoere Joe ook wel van 'Total Eclipse of the Heart' houdt. Voor haar is dat liedje immers "the ultimate haiku to the complexity of love"! Zelfs de neurotische Terry, die in Kate in eerste instantie een ijsberg ziet "die op de Titanic wacht", raakt helemaal in haar ban, zeker als blijkt dat ze samen zo gezellig over fobieën kunnen babbelen.

Het mag dan wel niet helemaal politiek correct zijn om daders van een zogenoemde tigerkidnapping als sympathieke helden te portretteren en het blijft een riskante onderneming om elementen van gangsterfilm, komedie, roadmovie én romantiek te vermengen, maar de cocktail smaakt, dankzij de geïnspireerde vertolkingen van de drie protagonisten en de efficiënte regie van Barry Levinson. (Jan T.)