Het komt altijd goed met België
Geruzie tussen de Vlamingen en de Walen vormt geen gevaar voor het Belgische koninkrijk, maar de immigranten zijn wel een serieuze bedreiging voor het land
Kader Abdolah legt uit waarom ruziën gezond is voor België
@5 INFO Opinie:Kader Abdolah is Nederlands schrijver van Iraanse afkomst. Hij publiceerde onder meer de roman Het huis van de moskee.@4 DROP 2 OPINIE:De Belgen hebben nu na 157 dagen nog geen kabinet kunnen vormen. En het is niet duidelijk hoe lang het nog zal duren. Maar de Belgische koning maakt zich er helemaal niet druk over: "Het komt wel goed." De koning heeft volkomen gelijk. Ook wij hoeven ons hier niet druk over te maken. Het komt altijd goed met België.
Eigenlijk is het een onnatuurlijk proces als België uit elkaar valt. Als je de Vlamingen en Walen uit elkaar haalt, raken beide volkeren psychisch in de war. Die twee totaal van aard verschillende volken hebben elkaar nodig. België bestaat juist omdat zij ruzie met elkaar hebben. Als een van hen wegvalt, valt de ander ook weg. Ze hebben elkaar nodig om overeind te blijven, om tegenover elkaar te gaan staan, om elkaar te bespotten en achter elkaars rug om te kunnen kletsen. Als je dat van hen afpakt, neem je de essentie van het Belg-zijn weg. De conclusie: ruziën is gezond voor België.
Ik ken België goed en heb er vrienden wonen. Als ik met mijn Vlaamse vrienden in een café zit, beginnen ze onmiddellijk over (tegen) de Walen te praten. Zit ik met de Walen, beginnen ze tegen de Vlamingen te praten. Toch blijft het altijd gezellig met een groot glas Belgisch bier erbij. Op zich is het een mooie historische nationale kwaal. En ze zullen er nooit van worden genezen.
Maar omdat ze constant met elkaar bezig zijn, en omdat ze dag en nacht in gedachten, aan hun eettafel, in bed en in hun slaap met elkaar ruziën, hebben ze geen energie meer over voor de anderen. Ofwel: ze zijn mentaal zo moe dat ze geen zin meer hebben om met hun immigranten geconfronteerd te worden.
Ze hebben hen in achterstandswijken gestopt en een deken van liefde over hen getrokken met het motto: "Blijf hier! Houd het rustig! En doe wat je wilt." En de immigranten doen ook wat ze willen. Het is een deprimerend uitzichtloos leven. In plaats van vooruit zijn velen achteruit gegaan.
De Belgen hebben geen contact met hen, ze weten niet waar zij mee bezig zijn, ze hebben hen aan hun lot overgelaten.
Geruzie tussen de Vlamingen en de Walen vormt geen gevaar voor het Belgische koninkrijk, maar de immigranten zijn een serieuze bedreiging voor België. Ze zijn achtergebleven. Als je het over een achterlijke cultuur mag hebben, dan heb je het over de cultuur van de immigranten van dat land.
In vergelijking met Nederland is België in de immigratiekwestie honderd jaar achter. De Nederlandse immigranten zijn gezonder, vitaler, brutaler, mondiger, energieker en actiever dan alle andere immigranten in Europa. De nieuwkomers zijn alom aanwezig in de Nederlandse politiek, literatuur, media en er zijn honderden die studeren aan de universiteiten en duizenden die werken in de bedrijven en op kantoren.
De energie van de nieuwkomers in België stroomt niet door de samenleving. Die energie blijft stinken in die wijken en vormt een gevaar voor België. De Belgen durven nog niet geconfronteerd te worden met de vreemdelingen in hun land. Op dat terrein hebben ze een interessante ontwikkeling gemist.
De kwaliteit van een land kun je meten aan de kwaliteit van zijn immigranten. Maar er valt niets te meten in dat land. België is achtergebleven. Maar we gaan er altijd graag naar toe.
Dus:
Lang leve het Belgische bier.
Lang leve mijn Belgische vrienden.
En lang leve België!
Dit stuk werd maandag gepubliceerd
in de Volkskrant.