'Ik wil een andere kant van mezelf laten zien'

Het was staatssecretaris voor fraudebestrijding John Crombez (sp.a) die Kathleen Cools het definitieve zetje richting Reyers laat gaf. "Toen de vraag kwam of ik een overstap naar Reyers laat zou zien zitten, was hij te gast in Terzake. Voor een gesprek over diamantfraude zoals ik er dit seizoen al drie heb gevoerd. Ik heb nog een weekend bedenktijd gevraagd en gekregen, maar toen wist ik eigenlijk al dat het tijd was voor iets fris. Hoe graag ik Terzake ook deed en nog steeds doe, je komt bij zo'n programma wel steeds in eenzelfde stramien terecht: harde, kritische interviews over een op voorhand duidelijk afgelijnd onderwerp. Als presentator mag het ook wel eens iets anders zijn.

"Ik had daar al eerder over nagedacht. Nadat ik te gast was geweest in het praatprogramma Alleen Elvis blijft bestaan bijvoorbeeld. Een paar dagen daarna liep ik David Van Reybrouck tegen het lijf. Die vertelde me dat hij in dat programma een totaal andere Kathleen had gezien. Warm, bijna moederlijk zelfs. Dat hij daar zo verrast door was, deed me nadenken. Veel mensen vereenzelvigen me nog steeds met de harde interviewster die ik in de studio van Terzake ben. Terwijl er veel meer is dan dat.

"Ik heb op mijn nachtkastje heus niet de partijprogramma's van N-VA en Open Vld liggen zodat ik die voor het slapen gaan nog eens met elkaar kan vergelijken. Niet dat iedereen nu plots van me moet gaan houden, begrijp me niet verkeerd. Maar ik wil mezelf ook wel eens van een andere kant laten zien."

Wordt er van u niet net verwacht dat u wat meer kritische zin in Reyers laat brengt?

"Neen, ik zal afscheid moeten nemen van het soort Terzake-interviews zoals ik die nu afneem. In Reyers laat wordt een ander soort gesprekken gevoerd. Dat begint al bij de voorbereiding. Natuurlijk moet je rondbellen in de omgeving van een gast. Je wil op zijn minst de temperatuur eens voelen, maar het zou niet goed zijn om met elk van die gasten op voorhand vast te leggen welk gesprek we straks gaan voeren. In een programma als Reyers laat moet je durven loslaten, de dingen laten gebeuren."

Hoe moeilijk is dat?

"In de proefaflevering die we ondertussen achter de rug hebben, is dat alvast behoorlijk gelukt. Ik had mezelf voorgenomen vooral van die aflevering te genieten. Het was heel fijn om gewoon te kunnen luisteren en dan vast te stellen dat er rond die tafel iets schoons gebeurde. Het is leuk om mee te werken aan een programma dat warm is en de mensen met een goed gevoel naar bed stuurt."

Is dat de functie van Reyers laat? Kijken mensen die zo'n programma willen niet beter naar Café Corsari?

"Het blijft bij Reyers laat natuurlijk de bedoeling dat zo'n gesprek iets oplevert. Dat er iets uitkomt waarvan je denkt: 'zo had ik het nog niet bekeken' of 'zo ken ik die mens niet'. Die laag extra moet er zeker op liggen. En als er al eens een akelig vraagje moet gesteld worden, dan zal ik dat niet laten liggen. Het mag ook wel eens botsen."

Gebeurt dat nu genoeg?

"Ik denk voor mijn tv ook wel eens: 'Hoe zou ik die vraag stellen?' Maar dat heeft niets met mijn appreciatie voor Reyers laat of Lieven Van Gils te maken. Ik kan gewoon niet meer neutraal naar dat soort programma's kijken. Je stelt jezelf als presentator altijd de vraag: 'Hoe zou ik het aanpakken?' We hebben natuurlijk allebei onze persoonlijkheid en onze interesses. Als er een politicus in het programma langskomt, zal ik misschien andere vragen stellen dan Lieven. Maar wanneer er een sportman aan tafel komt zitten, zullen zijn vragen ongetwijfeld meer to the point zijn."

Waarom is er dan niet voor gekozen om de krachten te bundelen en het programma samen te presenteren?

"Omdat je dan het probleem waar Lieven nu mee worstelt niet oplost. Een programma als Reyers laat presenteren, vijf dagen op zeven en dat weken aan een stuk is gewoon niet houdbaar. Dat is precies de reden waarom ik er bij kom. Een duopresentatie is nu niet aan de orde, maar ik zou het wel kunnen. En Lieven ook, denk ik.

"We kennen elkaar al heel lang. We komen allebei van Studio Brussel. We werkten daar samen, gingen ook vaak samen uit. Het klikt tussen ons. Het heeft ook met karakter te maken. We zijn allebei al zo lang bezig. Het gevoel van 'ik moet hier nu scoren' of 'ik moet er nu absoluut mijn vraag tussenkrijgen' is er niet meer."

Een programma als Terzake maakt af en toe nieuws. Reyers laat doet dat veel minder. Zal u dat niet missen?

"Nieuws maken kan ook bij Reyers laat. Maar dan wel op een andere manier. Door bijvoorbeeld Etienne Vermeersch en Bart De Wever samen rond de tafel te zetten. Of door ervoor te zorgen dat er aan die tafel iets bijzonders gebeurt. Wanneer je daarin slaagt, wordt dat ook opgepikt."

U bent dit jaar vijftig geworden. Speelde ook dat mee in uw beslissing om naar Reyers laat over te stappen?

"Ik deed Terzake heel graag en ik wou dat programma gerust nog een hele tijd blijven doen. Maar toen de vraag kwam om Reyers laat te presenteren, wou ik die kans absoluut grijpen. Je weet immers nooit wat er nog komt."

Omdat het als ouder wordende vrouw niet altijd even makkelijk is om op het scherm te blijven verschijnen?

"Ik weet niet of dat wel zo is. Ik ben toch ook een ouder wordende vrouw? Trouwens, hoe ouder ik word hoe meer onthecht ik raak. Natuurlijk wil ik dit nog een tijdje blijven doen. En zolang ik fris in mijn hoofd blijf, kan ik nog wel een eind mee. Maar ik wil niet als een uitgewrongen besje op tv blijven komen.

"Als ik me niet meer goed in mijn vel voel, stop ik er gewoon mee. Ik ben al een hele tijd bezig met dat afscheidnemen. En als het zover is, ga ik gewoon iets helemaal anders doen. Dat klinkt heel erg Bond Zonder Naam, ik weet het, maar ik krijg het anders niet uitgelegd. Ik zag Terzake als de kroon op mijn journalistieke carrière en nu krijg ik er nog zo'n ongelooflijk cadeau bij."

U ziet Reyers laat dus als een eindpunt?

"Zeg nooit nooit. Kijk naar Frieda Van Wijck, die had een aantal jaar geleden waarschijnlijk ook niet gedacht dat ze op haar 63ste nog een nieuwe Canvas-reeks zou kunnen maken. Laten we voorlopig maar met Reyers laat beginnen. Daarna zien we wel."

Maar eerst nog die laatste Terzake. Hoe zal je die beleven?

"Het is toch het afsluiten van een tijdperk, hoe bescheiden ook. Dat zal me zeker raken, maar tijdens de uitzending zal niemand iets aan me zien."

Ook niet als de collega's aan het eind met bloemen binnenvallen?

"(lacht) Ze weten wel beter. Ik heb gezworen dat ze die bloemen naar hun hoofd geslingerd krijgen."