het jaar in drie kunstwerken

Christo en Jeanne-Claude The Floating Piers Lago d'Iseo, Italië

Drie kilometer lang waren de tijdelijke bruggen van The Floating Piers. Ze verbonden twee eilandjes in het meer van Iseo (Lombardije) met het vasteland. Christo bedacht het project al in 1970 samen met zijn partner en echtgenote Jeanne-Claude, die in 2009 overleed. 1,3 miljoen mensen wandelden afgelopen zomer over de 'pieren', die daarna werden ontmanteld. De onderdelen werden gerecycleerd of verkocht.

DE KUNSTENAAR SPREEKT

Christo

"Elk project is een reis. Het kunstwerk is een reis, of ze nu 2 of 6 of 26 jaar duurt. Eerst werken we aan de tekeningen en de schetsen, dan komen de fysieke aspecten: wind, zon, water, plezier. Het totale kunstwerk is de som van die twee fasen.

Toen we aan dit project begonnen te werken, waren we voor duizend-en-een dingen verantwoordelijk, van het verkeer tot het transport van de mensen, de beveiliging, het personeel. Zeshonderd mensen werkten 24 uur per dag, in ploegen van zes uur. We moesten voor hun ontbijt zorgen, hun lunch, hun avondeten. We huurden een heel hotel af.

Alle soorten mensen kwamen opdagen, toen The Floating Piers deze zomer voor zestien dagen opengingen. Jonge mensen en oude. Mensen liepen alleen over de bruggen, of brachten hun hond mee. Er waren mensen met een handicap, er waren kinderen. Baby's die over de steigers kropen.

Ik heb er zelf vaak op gewandeld, 's avonds wanneer het minder druk was. Rond middernacht vertrok ik met mijn vrienden en wandelden we het hele eind. Het was prachtig onder de lampen. Je was niet op een boot, je was niet op het land. Je liep letterlijk op het water."

JR

Naamloze werken

Rio de Janeiro, Brazilië

De Fransman JR installeerde als 'artist in residence' van de Olympische Spelen drie gigantische beelden in Rio de Janeiro. Elk stelden ze een jonge, weinig bekende atleet voor, verstild in een dramatische actie en gedragen door enorme steigers, die niet alleen utilitair waren, maar zelf ook kunst.

JR

"In het najaar van 2015 vroeg het Internationaal Olympisch Comité mij om in Rio artist in residence te worden. Ik droomde er al jaren van om de stad als een speeltuin in 3D te gebruiken en dit was mijn kans.

Ik besliste dat ik reuzenbeelden zou maken van jonge atleten die trainen om professional te worden. Ik kreeg carte blanche en koos drie mensen die nog nooit aan de Spelen hadden deelgenomen: een Franse triatlete, een Soedanese hoogspringer en een Braziliaanse duiker.

Toen de werken klaar waren, heb ik er geen uitleg bij gegeven en ze niet gesigneerd. Het project moest voor iedereen toegankelijk zijn, iedereen moest het op zijn eigen manier kunnen interpreteren. Dat vind ik het mooie aan kunst: zelf het verhaal bij het werk vinden.

Ik heb veel mensen foto's van de beelden zien nemen en veel mensen hebben hun reacties op sociale media gepubliceerd. Twee mannen gingen een stap verder, beklommen het hoogste beeld - op 85 meter hoogte - en sprongen aan parachutes de diepte in.

Later hoorde ik dat ze al lang van het gebouw wilden springen, maar dat het pas hoog genoeg was toen mijn beeld er was."

ROMEINSE TRIOMFBOOG UIT PALMYRA (REPLICA)

Tentoongesteld in Londen en New York

Syrië heeft in zijn vijf jaar durende burgeroorlog eindeloos veel verliezen geleden. Een ervan is de triomfboog van Palmyra, die in 2015 samen met antieke Romeinse tempels en torens door IS werd opgeblazen. In overleg met Syrische academici besloten wetenschappers en ingenieurs uit Oxford de triomfboog tot in de kleinste details te reproduceren. Syriërs die de boog bezochten, werden overmand door emoties.

ALEXY KARENOWSKA

technisch directeur

ROGER MICHEL

stichter en directeur van The Institute for Digital Archaeology, Oxford

"Toen IS historische sites in Syrië begon te verwoesten, beseften we dat we ons in een unieke positie bevonden om de verdwenen objecten te documenteren. We verzamelden foto's die toeristen en archeologen van de boog hadden gemaakt, stelden er een computermodel in 3D mee samen en gebruikten robots om het model in steen om te zetten.

IS hoopte de boog voorgoed te vernietigen en uit de herinnering te wissen. In plaats daarvan is hij het bekendste stuk antieke architectuur ter wereld geworden. Beelden van de boog zijn op tv gekomen en in ontelbare bladen verschenen.

We zullen onze 3D-bestanden nu naar overal ter wereld versturen, zodat anderen nog meer bogen kunnen maken.

Het originele object was een getuige van de geschiedenis. Het heeft de eeuwen doorstaan en vele betekenislagen gekregen. De boog belichaamt alle ingrediënten van zijn schepping: de kameraadschap van hen die ons hielpen, de emotionele respons van de Syriërs die kwamen kijken...

In de confrontatie met de verwoesting moeten we een nieuwe manier van scheppen vinden.