Duivelse kermis

Er is een beetje gelachen met de volzinnen waarmee onze nationale voetbalchef de tegenstander van gisterenavond bewierookte, maar als het resultaat erin bestaat dat zijn elf Rode Duivels in het veld komen en meteen een verschroeiend tempo opleggen, dan is dat alvast meegenomen. Het was ooit anders.

Van bij het begin waren het Esten in nesten. Oké, negen minuten lang leken de woorden van Roberto Martínez serieus te moeten worden genomen: het stond 51-49 procent in balbezit en 1-1 in hoekschoppen. Tot Leander Dendoncker de bal kreeg, hem inleverde bij Kevin De Bruyne en meteen naar Yannick Carrasco wees die aan de ander kant van het veld alleen stond. De Bruyne legde hem op de stropdas van Carrasco, die versnelde even naar binnen en krulde dan aan de tweede paal een bal op het hoofd van de instormende Thomas Meunier, die zijn verdediger aftroefde. In mensentaal: hij gaf hem een flinke duw zodat hij netjes voorbij Mihkel Aksalu kon koppen.

De ban was gebroken en wat volgde, was misschien het beste Belgische halfuur ooit. Snel, agressief, technisch, frivool, alles zat in het spel van de Belgische elf. Doelpunt twee viel wel na een stilstaande fase. De Bruyne schoof een vrije trap lateraal in de schietbaan van de aanlopende Dries Mertens en diens bal week af. Aksalu was een tweede keer geklopt.

Vervolgens wisselde Mertens van rol en werd aangever voor Eden Hazard, de uitblinker van de laatste maanden, zowel bij Chelsea als bij België. Dat derde doelpunt was copy book 3-4-3. Achteruit op de doelman door Leander Dendoncker, die meteen wijd ging staan. Hij kreeg de bal terug, trapte die over het middenveld naar de afhakende spits Romelu Lukaku, die met de borst de bal bij Mertens legde en die tikte in één tijd naar Eden Hazard: 3-0 op het half uur.

Zonde, vooral dan voor Thibaut Courtois, dat Carrasco zich een bal liet afsnoepen op de rand van zijn eigen strafschopgebied, waardoor Henri Anier vanuit de draai via de paal kon scoren. De Esten hadden ondanks de 3-1 zelfs meeval in die eerste helft, zowel bij die ene halve kans als bij de vele missers van België.

Mertens en Lukaku dikken score aan

De tweede helft had een kwartier niets om het lijf. De Esten plooiden nog meer terug, de Belgen joegen hen niet meer op en probeerden het combinerend uit te spelen. En toen dachten de Esten: laten we ook eens hoog druk zetten. Thibaut Courtois speelde vanaf zijn achterlijn naar Laurent Ciman, die De Bruyne vond, die Meunier vond, die Mertens vond, die Lukaku vond en die legde breed op Carrasco: 4-1.

Kort daarna werd het 5-1, via opnieuw een afschamper van Dries Mertens en weer had De Bruyne er een voet in. Het doelpunt kwam volgens de FIFA wel op rekening van de verdediger Ragnar Klavan. Via een van zijn acties van uitblinker Lukaku kwam de bal bij Mertens die in een ooghoek Aksalu voor zijn doel zag staan: een chip en het stond 6-1. Romelu Lukaku nam nummer zeven en acht voor zijn rekening.

Vier wedstrijden gespeeld, waarvan twee buitenshuis en 21 keer gescoord. Tegendoelpunten: één. Dit is een schitterend rapport. In Europa doet wereldkampioen Duitsland met plus 16 in doelpunten en met 12 op 12 net iets minder goed. Het is lang niet zeker of dit alleen het werk is van Roberto Martínez, maar deze ploeg zou dit onder Marc Wilmots nooit hebben gekund.

Oké, misschien is Estland geen goede waardemeter want die kregen ook 5-0 in Sarajevo en verloren thuis tegen de Grieken met 0-2. Griekenland dan maar? Dat is tegenstander nummer vijf in groep H en die komen op 25 maart van volgend jaar naar Brussel. Gisteren speelden ze in eigen huis 1-1 gelijk tegen Bosnië en Herzegovina, waardoor België nu twee punten los op kop staat op de Grieken in de Europese groep H.