Boonen en Van Avermaet klaar voor 'La Primavera'
Boonen vijfde. Van Avermaet achtste. En dat na een lastige tocht dwars door de onherbergzame Rhône en Loire. Laat er geen twijfel over bestaan: twee van onze Belgische speerpunten voor Milaan-Sanremo zijn klaar voor de strijd.
"270 watt gemiddeld", las Van Avermaet op zijn fietscomputer. "Dat zegt genoeg, denk ik." Lees: er werd flink wat vermogen ontwikkeld in de vijfde rit van Parijs-Nice. Freewheelen was er geen seconde bij. Het was wat Boonen heel toepasselijk 'een lastig daggeske' pleegt te noemen. "Nerveus van bij de start", preciseerde Van Avermaet. "Sky hield de koers in een ijzeren greep. Hun tempo was strak en controlerend, ze gaven geen duimbreed toe. En dat op wegen die constant glooiden. Geen kilometer vlak. Dan weet je dat je voor een moeilijke klus staat. Het was 'geven' van start tot finish."
Col de Brouilly, Côte de Plantigny, Côte de Saint-Martain-en-Haut, Côte de Sainte-Cathérine. Monsters zijn het niet. Eerder lopers, 3 tot 5% gemiddeld. Maar dat zijn Turchino, Cipressa, Berta en Poggio ook. De vergelijking met de Primavera gaat dus op. Al gaapt tussen Milaan en Sanremo natuurlijk bijna dubbel zoveel afstand als de 153 kilometer van gisteren. Feit is: als je beklimmingen als deze al niet overleeft, heb je op 23 maart weinig verloren in de eerste klassieker van het seizoen. Dat weten Boonen en Van Avermaet ook.
Scherpe kantjes
"Parijs-Nice liegt niet", vatte Boonen het samen in Rive-de-Gier. "De sterksten eindigen hier automatisch voorin. Dat was vandaag zo, en het zal in de voor de klassementsrenners laatste cruciale etappes niet anders zijn."
Als er nog scherpe kantjes aanzitten, worden die er in de 'Koers naar de Zon' afgevijld, ondervond Van Avermaet. "Woensdag, op Mont-Brouilly, blies ik me in de laatste vierhonderd meter compleet op. De schade bleef weliswaar beperkt, maar toch pakte ik het vandaag iets rustiger aan. Dit was een uitstekende test met het oog op Milaan-Sanremo. Hier met de besten kunnen overleven, schenkt enorm veel vertrouwen."
Boonen beaamde. Al gaf hij toe dat hij toch graag die rit had gewonnen. "Jammer dat ik in volle finale achter de valpartij van Matthews zat. We deden er zeker drie, vier kilometer over om ons opnieuw te organiseren. Die paar secondjes kwamen we op de streep te kort. Natuurlijk was dit een goed signaal. Maar hey, dat heb ik eigenlijk niet meer nodig, hoor. De volgende dagen ga ik nog proberen zo weinig mogelijk energie te verspillen in deze Parijs-Nice."