'Blanke billetjes van Cameron'
Cult. vraagt iemand een hele week lang naar zijn voorkeuren, gewoontes en bizarre trekjes. Deze week: Michael Van Peel. De komiek reisde voor zijn nieuwste boek Van Peel tot evenaar van West-Europa naar West-Afrika. Als sluitstuk heeft hij het over goede gewoontes en gekke rituelen.
Welke Belgische gewoonte koestert u?
"Problemen zoeken waar er geen zijn. In staatshervormingen, Belgische vlaggetjes in kantines, onnozele GAS-boetes of indexsprongetjes. We hebben het hier zo goed en er is al zo veel opgelost dat het echt niet eenvoudig is om nog problemen te vinden. Maar wij slagen daar toch in."
Met wie zou u nooit op een onbewoond eiland willen belanden?
"Liesbeth Homans. Omdat ik dan plots haar waarden en normen zou moeten aanvaarden, want voor wat hoort wat. En omdat het dan waarschijnlijk toch weer allemaal mijn schuld zou zijn van die schipbreuk. Want ik krijg zo veel kansen op dat eiland, ik moet ze alleen maar grijpen, allee ja, mijn schuld én die van Angela Merkel natuurlijk, want zij zet de deur open voor jan en alleman en epic fail en zo."
Wie of wat doet u groen uitslaan van jaloezie?
"Richard Pryor en Bill Hicks. Al hoor je daar niet zo veel meer van tegenwoordig."
Welk ritueel moet voor u blijven bestaan?
"Handen wassen na het toiletbezoek."
Voor wat moet er een ritueel komen?
"Voor landen die de EU verlaten. Iets met 500 miljoen middelvingers of zo. Of iets met een gloeiend hete pook en de blanke billetjes van Cameron."
Welke adjectieven zijn u op het lijf geschreven?
"Chaotisch, neurotisch en naïef. Dezelfde als die van een doorsnee blonde labrador."
Bent u bijgelovig?
"Ik heb een lucky onderbroek. Intussen tot op de draad versleten. Er is niet veel meer van over. Het is intussen meer een soort gelukselastiek eigenlijk. Maar ik blijf hem koppig dragen."
Waar krijgen ze u geen tweede keer meer naartoe?
"Mijn begrafenis."
Van Peel tot evenaar, Uitgeverij Vrijdag