Reacties uit de wielerwereld op overlijden Patrick Sercu: “Ik zal hem altijd ‘mijnheer Sercu’ noemen”

De nieuwe “keizer van ‘t Kuipke” Iljo Keisse na zijn zware val in Parijs-Roubaix is thuis aan het revalideren. Daar kreeg hij via oud-wielerjournalist Roger De Maertelaere te horen dat Patrick Sercu overleden is.

“Dat was een fikse slag in het gezicht. Ik kende Patrick heel goed. Van kleins af aan al eigenlijk. Hij was nog even mijn manager en daarna mijn wedstrijdleider in tal van zesdaagsen”, zegt een aangeslagen Iljo Keisse. “Ik keek als klein rennertje zeker naar hem op. Bekijk zijn palmares maar eens. Immens is dat. Hij won een pak zesdaagsen, enkele Belgische- en wereldtitels, naast een olympische titel. Fenomenaal.”

Sercu koppelde het opkomende talent Keisse destijds in ‘t Kuipke aan goede renners. Het werd de start van wat zou uitgroeien tot een mooie loopbaan voor de Gentenaar. “Zonder Patrick Sercu had mijn carrière er heel anders uitgezien. Ik had het privilege om in de zesdaagsen met goede talentvolle renners te koersen. In 2005 met Matthew Gilmore, daarna met Robert Bartko en noem maar op. Natuurlijk heb ik in die overwinningen ook wel mijn deel, maar ik kreeg van Patrick Sercu wel een serieus duwtje in mijn rug. Dat zal ik nooit vergeten. Ik had ook een goede relatie met zijn zoon Christophe, die het werk van zijn vader overnam. Het doet pijn te vernemen dat Patrick er niet meer is. Aan hem heb ik ongetwijfeld een deel van mijn carrière te danken.”

De piste en Michel Vaarten blijven met elkaar verbonden. Eerst als renner, daarna als bondscoach en nu als dernyrijder. Vaarten blijft bezig op het houten ovaal. Door zijn carrière kruisten de wegen van Vaarten en Patrick Sercu talloze keren.

“Ik noem Patrick Sercu de grootste pistier aller tijden en ik zal niet de enige zijn”, reageert Vaarten op het overlijden van Sercu. “Patrick heeft een ongelooflijk palmares uit zijn benen weten te schudden. Hij heeft tal van Belgische, Europese en wereldtitels behaald. En hij won maar liefst 88 zesdaagsen. Ook op de weg was hij fenomenaal met onder andere een groene trui in de Tour de France. Niemand heeft zo’n erelijst. We verliezen vandaag een monument.”

Sercu was ook de coach van Vaarten toen die in 1986 in Colorado Springs de wereldtitel pakte in de keirin. “Hij motiveerde me enorm en dankzij hem werd ik wereldkampioen. Ik pakte daar ook nog zilver in de puntenkoers. Hij hielp me in de verdere uitbouw van mijn loopbaan als pistier. Ik mocht verschillende zesdaagsen rijden en werd daarna dernyrijder. Tot op heden ben ik daarin nog steeds actief. Het doet pijn te vernemen dat Patrick er niet meer is.”

De 66-jarige Ferdi Van Den Haute reed in 1976 de Zesdaagse van Gent samen met Patrick Sercu. Hetzelfde jaar werd dat koppel ook Belgisch kampioen ploegkoers. Bovendien waren ze een tijdlang ploegmakkers bij Marc-Zeepcentrale. Van Den Haute had veel ontzag voor Patrick Sercu en noemde hem altijd “mijnheer Sercu”.

“Ik vernam het nieuws van het overlijden van Patrick Sercu daarnet. Het doet me wat. Ook al wist ik dat Patrick Sercu al een tijdje ziek was”, verklaarde Van Den Haute. “In 1976 reed ik samen met hem de Zesdaagse van Gent. De Australiërs Danny Clark en Don Allan gingen toen met de zege aan de haal, wij werden tweede. Spijtig genoeg werd ik maar één keer aan Patrick gekoppeld in Gent. Datzelfde jaar behaalden Patrick Sercu en ikzelf wel de Belgische titel in de ploegkoers in het Kuipke.”

“Patrick was een heel amicale man, altijd correct met zijn vak bezig. Hij was één van de beste pistiers die we ooit hadden. Hij werd ook nog eens pistecoach en hield zich bezig met het samenstelllen van de ploegen voor diverse zesdaagsen. Toen Patrick Sercu niet meer naar zijn eigen Kuipke afzakte voor de Gentse zesdaagse, wist je al genoeg. Ik informeerde nog een paar keer bij zijn zoon Christophe naar zijn gezondheidstoestand en hoorde telkens dat het niet zo goed ging. Tot ik daarnet het droeve nieuws vernam. We moeten nu afscheid nemen van ‘mijnheer Sercu’ zoals ik hem altijd zal omschrijven. Een echte kampioen, maar ook een warm mens en een echte mijnheer.”