Leterme

Felle kritiek op nieuwe job Yves Leterme bij Chinees bedrijf: ‘Schraapzucht een staatsman onwaardig’

Op de site van ToJoy prijkt een foto van Leterme met een topman van de investeringsgroep.Beeld RV

Ex-premier Yves Leterme (58) heeft een nieuwe bijverdienste: hij wordt bestuurder bij een Chinees investeringsfonds. VUB-prof Jonathan Holslag vreest dat de Chinezen hem enkel gebruiken om meer invloed te krijgen in de EU. ‘Pure schraapzucht ten koste van onze economie.’

JBG 17 mei 2019, 13:15

Ondanks zijn politieke pensioen blijft ex-premier Yves Leterme gegeerd op de arbeidsmarkt. Het ex-boegbeeld van CD&V kreeg bij een Chinees investeringsfonds een topfunctie aangeboden. “Ik word in juni covoorzitter bij ToJoy, een Chinees durfkapitaalfonds dat plannen heeft om uit te breiden naar de rest van de wereld”, bevestigt Leterme. “Het is geen job, maar een functie als bestuurder. Ik zal advies geven en vergaderingen bijwonen.”

Leterme wordt niet alleen covoorzitter van de raad van bestuur, maar ook ‘president van ToJoy West-Europa’. “Dat klinkt indrukwekkender dan het is”, sust hij. “Het hoofdkantoor in Parijs zal begin juni drie personeelsleden tellen.”

Google en Apple

Het Chinese ToJoy is een combinatie van een serviceclub en een investeringsfonds. “Het gaat vooral om kmo's”, zegt Leterme. ToJoy verenigt ruim 200.000 Chinese ondernemers die hun centen pompen in jonge, potentiële succesbedrijven. De nadruk ligt onder meer op technologische innovatie. Zo wil ToJoy de braindrain naar Silicon Valley stoppen. Nu trekken veel Chinese programmeurs naar de VS om daar mee te bouwen aan nieuwe successen, terwijl ze bij ToJoy vinden dat China het best zoveel mogelijk eigen techbedrijfjes opricht om Amerikaanse mastodonten als Google, Apple of Facebook op termijn te verdringen.

ToJoy is verre van het grootste kapitaalfonds in China, maar met minstens één firma beginnen ze de deur naar Europa te forceren. Zo is het online reisplatform Tangguo erin geslaagd uit te groeien tot één van de grootste in China, met 3,5 miljoen leden. Eind 2017 maakte het de overstap naar Europa met een eerste kantoor in Amsterdam. Doel? De Europese markt veroveren en marktaandeel afsnoepen van platformen als het Nederlandse Booking.com of het Amerikaanse Airbnb.

Leterme benadrukt echter dat zijn rol er veeleer in zal bestaan om Belgische kmo's Chinese kansen te tonen. “Ik zal enerzijds een tussenpersoon zijn voor Europese bedrijven die interesse hebben in China en anderzijds zal ik ToJoy wijzen op opportuniteiten om hier te investeren.”

Voor z'n telefoonboekje

Voor politicoloog en Chinakenner Jonathan Holslag (VUB) is Letermes rol onbegrijpelijk. “Dit doe je niet als ex-premier. Waar is zijn eergevoel?”, zucht Holslag. “In plaats van op te komen voor je eigen economie en land, verleen je hulp aan een natie die ons de voorbije dertig jaar kapot geconcurreerd heeft.”

Volgens Holslag bestaat er geen twijfel over dat de Chinezen Leterme alleen ingelijfd hebben omwille van zijn netwerk. “Ze zullen hem alleszins niet gevraagd hebben voor zijn economische kennis, want op dat vlak kan hij met het Arco-dossier niet bepaald mooie adelbrieven voorleggen. De Chinezen hebben hem enkel een zitje aangeboden in ruil voor zijn telefoonboekje. Ze deden overigens exact hetzelfde met de oud-presidenten van Servië en Costa Rica. Het past in een strategie om zich overal binnen te wurmen en invloed uit te oefenen.”

En de koning dan?

Leterme noemt de kritiek van Holslag onzin. “Als hij mij opportunistisch vindt, dan moet hij dat ook over de koning zeggen, want die leidt handelsmissies naar China. Professor Holslag heeft zijn wijsheid uit boeken, maar het zou hem deugd doen om ook eens kijkje te nemen in de realiteit.” Volgens Leterme is ToJoy niet van plan om onze economie ‘aan te vallen’. “Dit zijn geen grote giganten, maar vooral kmo's.”

Holslag vindt dat naïef. Hij stelt dat de meeste Europese (ex-)politici zich amper bewust zijn van de gevaren van de Chinese economische opmars. “Ik denk eigenlijk dat ze het wel beseffen, maar dat ze zich door opportunisme laten leiden. En dan is men verwonderd dat een deel van de bevolking zich afkeert van de politiek. Het is je reinste schraapzucht. En het heeft niks te maken met maatschappelijk engagement. Ik vraag me af of zulke politici zichzelf in de spiegel kunnen kijken. Wat zullen ze zeggen aan hun kinderen en kleinkinderen? Dat ze de doodgravers zijn geweest van onze economie?”