‘Ontdekker’ van Delphine Boël: ‘De soap is nu wel heel zielig geworden’

Zes jaar al loopt de juridische uitputtingsslag tussen oud-vorst Albert II en artieste Delphine Boël, de vrouw ‘met de ogen van koningin Astrid’, die op haar achttiende vernam dat ze zijn dochter is en sindsdien om erkenning smeekt. In de nieuwste aflevering van de pijnlijke soap heeft het hof van beroep in Brussel nu beslist dat de voormalige koning een dwangsom van 5.000 euro per dag moet betalen als hij geen DNA-staal afstaat.

Daarmee zit Albert, die weigert ook maar iets te maken te hebben met ‘cette vieille histoire’, helemaal klem. Want zelfs een royal kan zo’n bedrag niet opbrengen: een dwangsom van 5.000 euro per dag komt op jaarbasis neer op 1,8 miljoen euro. Dat is ongeveer het dubbele van de dotatie die hij als voormalig staatshoofd krijgt.

Mario Danneels (38) kent het verhaal door en door, maar kijkt toch verbaasd naar de afwikkeling. Hij was het die bij research voor zijn biografie over koningin Paola op het ontplofbare feit botste dat Albert een onwettige dochter had met barones Sybille de Selys Longchamps. Dat kon hij moeilijk uit zijn boek laten. 

De gevolgen van de publicatie in 1999 waren niet te overzien. Danneels woont ondertussen al jaren in Ierland, waar hij familie heeft, maar volgt het verhaal nog op de voet.

Wat voelt u bij deze nieuwste episode?

“Ik vind het uiterst triest dat Albert, nu 84 jaar, als een totale stijfkop alles uit de kast blijft halen om te vermijden dat hij Delphine bij leven nog moet erkennen. Maar ik denk dat deze wending hem nu wel zal dwingen een DNA-staal af te staan. Hij kan geen kant meer uit, omdat hij die dwangsommen niet zal kunnen betalen.

“Ik vermoed ook dat hij zijn dotatie kan verliezen als hij een juridisch vonnis naast zich neerlegt. Zoals we weten door de strapatsen van prins Laurent zijn sinds 2014 gedragsregels verbonden aan die dotatie. 

“De manier waarop Albert zich in deze zaak opstelt, toont dat zijn reputatie hem niet kan schelen. Vroeger was hij een geliefde vorst, maar door de zaak-Boël heeft hij het compleet verkorven, en daar lijkt hij zich niets van aan te trekken. Maar het oordeel van de rechter  zou hem dus wel financieel pijn kunnen doen.”

Delphine Boël zal uiteindelijk toch winnen?

“Ik vermoed het. Het is onwaarschijnlijk hoe kranig ze deze strijd al zo lang voert. Aanvankelijk stond ze zwak, want hij was vorst en dus onschendbaar. Maar ze hield vol.”

Wat drijft haar om dit vol te houden?

“Zij was helemaal geen vragende partij voor deze juridische strijd. Ze wil enkel dat haar vader haar erkent. Ze doet het ook niet voor het geld. Ik vind het enorm irritant als men dat beweert. Mocht dat kloppen, dan had ze zich als enige erfgename van Jacques Boël, wiens vermogen op 700 miljoen euro wordt geschat, braaf stil gehouden in plaats van achter de armste monarch van Europa aan te gaan.

“Voor de onthulling in mijn boek had ze trouwens een minimale band met Albert. Hij stuurde haar tweemaal per jaar een geschenk, maar dat was voor haar voldoende.

“Door de publicatie is zelfs dat abrupt opgehouden. Het paleis was in paniek. En toen Delphines moeder naar het paleis belde met de vraag ‘Wat nu?’, was het antwoord: ‘U moet uw dochter verbergen.’ Dat was een zware klap voor Delphine, evenals de reactie dat het paleis ‘niet reageerde op roddels’. Ze werd gereduceerd tot een gerucht.

“Sindsdien zag ze haar vader niet meer. Maar ze hoopte dat de band zich toch zou herstellen. In zijn kerstboodschap in 1999 had Albert die kans, maar hij verwees alleen zeer omfloerst naar ‘de strubbelingen in zijn huwelijk’. Tegenover haar kwam er geen enkel gebaar. Ze werd gedwongen het juridisch te spelen, en ook dat had ze liever geheim gehouden.”

Waarom blijft hij zich zo verzetten?

“Er speelt een psychologisch afweermechanisme. Albert heeft zichzelf ervan overtuigd dat ze zijn dochter niet is en zegt dat ook zo aan vrienden. Hij zou ook razend zijn geworden toen Carl van Zweden, de broer van Alberts moeder Astrid, hem erop wees hoe sympathiek zijn dochter Delphine wel was. Daarnaast is er Paola. Aanvankelijk zou Albert bereid geweest zijn een geste te doen, maar de trotse en notoir koppige Paola zag dat als een smet op het blazoen van haar familie en blokte hem af.”

Heeft hij nu geen poot meer om op te staan?

“Niet echt. Zijn verdediging steunt op het principe dat Jacques Boël ‘recht van staat’ heeft als vader van Delphine, omdat hij al die jaren voor haar heeft gezorgd. Maar Boël heeft nooit naar haar omgekeken en was zelf vragende partij om zijn vaderschap op te heffen. Hij stond een DNA-staal af dat bewees dat ze geen band hebben. Maar Albert ging daartegen in beroep. Die uitspraak komt nog, waardoor Boël wettelijk vooralsnog Delphines vader is. In die situatie kan Albert claimen dat het ‘niet gepast is’ dat hij DNA afstaat.

“Maar de procedure over het vaderschap van Boël en de vraag om een DNA-staal staan los van elkaar. Dat betekent dat hij hoe dan ook dwangsommen zal moeten betalen als hij weigert DNA af te staan, los van de uitspraak in beroep over Boël, tot  Delphine eventueel bij Cassatie verliest.”

Hebt u zich schuldig gevoeld?

“Ja. Ik heb me verontschuldigd bij Delphine. En ik heb ook lang getwijfeld of ik het wel zou publiceren. Maar de mensen wisten dat Paola en Albert al vijftien jaar apart samenleefden. Ik wist nu waarom. Dat weglaten vond ik niet eerlijk tegenover mijn lezers. Maar we hielden het summier. In dat boek staat enkel in een halve zin dat Paola zich niet lijdzaam neerlegde bij het bestaan van de halfzus van haar kinderen. Dat de vorst het zo koppig zou spelen en zo vernederd zou worden, heb ik natuurlijk niet in de hand gehad.”

Hoe gaat de rest van de koninklijke familie hiermee om?

“Voor koning Filip is dit ook schadelijk. The New York Times bracht er net een stuk over, en ik sprak er gisteren over op BBC World News. Als ons vorstenhuis in het nieuws komt, is het met dit onverkwikkelijke verhaal. Terwijl Filip al zes jaar een foutloos parcours rijdt. Dus ook tegenover hun zoon is de houding van Albert en Paolo niet netjes. Ze worden door hun entourage afgeschermd van de reacties van de mensen op deze affaire, maar in feite hebben ze het allebei erg verpest, tegenover hun eigen zoon, tegenover zijn halfzus en tegenover de bevolking.”