Tom Van Dyck praat in ‘Vive Le Vélo’ voor het eerst over zijn inzinking: “Dood van Christophe Lambrecht heeft me leren relativeren”

Terwijl hij in januari op televisie nog schitterde als de ruwe bolster Carl Dockx in ‘Over Water’, ging begin dit jaar bij Van Dyck plots het licht uit. Totaal onverwacht, net op het ogenblik dat hij na vijftien jaar met de monoloog ‘Het Beest In U’ naar het theater zou terugkeren. Die zware inzinking manifesteerde zich dan ook nog eens tijdens de try out van de monoloog. Eerst volgde op doktersbevel een maand rust, maar later werd duidelijk dat Van Dyck voor maanden out was en werd de volledige theatertournee geschrapt. Wat volgde was een lange recuperatieperiode voor de acteur-regisseur. 

“Ik ben een beetje uit de bocht gevlogen”, zo blikte Tom rennersgewijs terug op zijn donkere maanden in ‘Vive Le Vélo’. “Het gevolg van een combinatie van te hard te werken en alles alleen willen doen. Een zanger is een groep en een coureur heeft een ploeg nodig. Ik wilde het allemaal alleen doen, en veel te veel alleen doen. Ik was ook nooit tevreden met wat ik deed. En dan heb ik ook nog eens een longontsteking gekregen, dus ook fysiek ben ik er volledig onderdoor gegaan”, zo getuigde hij.

“Hoe ik uit de miserie ben geraakt? Heel vreemd om zeggen, maar toen mijn teerbeminde vriend Christophe Lambrecht is gestorven, heeft me dat op de een of andere manier zoveel warmte en verbondenheid met zoveel mensen gegeven die Christophe een warm hart toedroegen, dat ik daardoor mezelf, mijn werk en mijn toestand ben gaan relativeren. Ik heb toen ervaren dat de grote clichés - vrienden, familie, een pint drinken met mensen die het goed met je voorhebben en waarmee je het zelf ook goed voorhebt - echt kunnen helpen. Net zoals een beetje liefdevoller naar mezelf kijken wat werken betreft.”

“Het lukt”, vertelt hij over zijn huidige toestand. “Met mondjesmaat. Ik durf nu zeggen dat ik niet altijd even vol ben van mezelf. Ik vind het niet altijd goed, of goed genoeg. Het is ontzettend ontroerend dat anderen mijn werk heel goed vinden, maar ikzelf zie vaak de mankementen. Ik moet leren om alles positiever te bekijken, en dat moet je vooral halen uit andere mensen. Nog een levensles die Christophe me meegegeven heeft: je moet het samen doen. L’union fait la force. Terwijl ik het vaak alleen heb willen doen”, aldus een erg openhartige Van Dyck.