Elke zomer trekt onze planeet door de Perseïden-meteorenzwerm: dat is een wolk van stofdeeltjes achtergelaten door de komeet Swift-Tuttle. Vele stofdeeltjes komen dan aan 60 km per seconde in botsing met de dampkring en veroorzaken kortstondig een lichtstreep aan de hemel: een vallende ster of meteoor. Het stofje brandt volledig op.

Hoe vallende sterren zien?

Om de meteoren waar te nemen, heb je geen telescoop of verrekijker nodig. Het volstaat om, best vanop donkere plaatsen buiten stedelijke gebieden, met het blote oog minstens 15 minuten te kijken naar een willekeurige plaats aan de nachthemel. Bij voorkeur zonder veel lichtvervuiling. Er is trouwens dit jaar al storing van de maan.

De activiteit van de meteorenregen sterkt vanaf vrijdag aan tot een maximum in de nacht van 12 op 13 augustus. Door de hoge stand van de radiant (de plaats vanwaar de meteoren van een zwerm vandaan lijken te komen) aan de hemel, is het grootste aantal Perseïden in de tweede helft van de nacht te zien. Het beste moment is omstreeks 04 uur.

Wie lang vallende sterren wil kijken en een stijve nek wil vermijden, kan best een luchtmatras of veldbedje gebruiken.