CEO die bedriegt in de slaapkamer, bedriegt ook in de bestuurskamer

Wie in één context vals speelt, pleegt dat ook in een andere context te doen. Tot die conclusie komt een groep onderzoekers die het gegevensbestand van Ashley Madison bestudeerde. 

In 2015 slaagde een groep hackers er in de database van Ashley Madison binnen te dringen. Dat was een website die was opgezet om overspel te promoten. Een kleine 40 miljoen gebruikers zagen hun gegevens zo plotseling op straat komen te liggen.

De media had hier uiteraard een vette kluif aan. De hack zorgde wekenlang voor riooljournalistiek. Hoe kon het anders? Op de website werd men met de slogan ‘Life is short. Have an affair’ toegelachen door een vrouw die een vinger voor haar lippen hield.

Talrijke gebruikers bleken zich ingeschreven te hebben met een emailadres van het bedrijf waar ze voor werkten. Toen de hackers het volledige bestand vrijgaven ontdekten Britse kranten al snel honderden emailadressen van de overheid. Het journaille ging in overdrive. De Daily Telegraph was dermate in de ban van de zaak dat ze een live feed opzette.

De ganse affaire beroerde ook de academische wereld. Niet zozeer omdat er namen van universiteitsprofessoren in het bestand stonden, dan wel omdat men wilde weten of bedrijven waarvan veel werknemers in de data werden teruggevonden lager scoorden op maatstaven voor sociaal verantwoordelijk ondernemen.

Uit een onderzoek van wetenschappers aan de University of Tulane en de Michigan State University bleek eerder al dat bedrijven waarbij de gebruikers van de datingsite Ashley Madison werkten vaak door de autoriteiten wegens boekhoudproblemen waren gesanctioneerd. Ook vond men banden met omkoping, fraude en fiscale moeilijkheden. Of problemen met productkwaliteit en inbreuken tegen de mensenrechten. Tegelijkertijd werd echter vastgesteld dat dezelfde bedrijven hoger scoorden op creativiteit en innovatie. Maar ook dat ze meer succesvolle patenten bezaten en in belangrijke groeisectoren actief waren.

“Wie dom genoeg is om zijn naam op zo’n site te plaatsen, maakt ook andere fouten”

Een nieuwe, meer recente studie, van de universiteit van Texas in samenwerking van de Emory University, vindt dan weer een sterke correlatie tussen overspel en wangedrag van de toplui in de bedrijfswereld.  De studie verschijnt volgende week in het vakblad Proceedings of the National Academy of Sciences.

De onderzoekers haalden uit de 37 miljoen adressen 11.000 adressen die tot 4 specifieke groepen toebehoorden. Die van beurshandelaren, CEO’s, witteboordencriminelen en mensen die topfuncties hebben bij de politie. Toen ze die vergeleken met een controlegroep vonden de onderzoekers dat de klanten van Ashley Madison meer dan dubbel zo makkelijk professionele gedragscodes naast zich neer legden.

Uit de studie blijkt dat wie in één context vals speelt, dat ook in een andere context pleegt te doen. Ongeacht van welke van de 4 specifieke groepen men deel uitmaakt. Zo bleek uit een van de onderzoeken dat 4,1% van de mensen die ervan werden beschuldigd de regels van de Amerikaanse beurswaakhond SEC te hebben overtreden tussen 2010 en 2015 een betalend gebruikersaccount bij Ashley Madison had. In de controlegroep, bestaande uit mensen met gelijkaardige functies maar die geen lid waren van de datingsite, was dat 1%.

CFO’s en CEO’s met gebruikersaccounts bij Ashley Madison hadden tussen 2008 en 2014 dubbel zo vaak vaak valse financiële verklaringen afgelegd. Of waren twee keer vaker onderwerp van een onderzoek geweest dan hun collega’s in de controlegroep.

Een aantal van de onderzoekers is gespecialiseerd in het bestuderen van wangedrag op Wall Street. Ze komen tot een eensluidende conclusie. “Wie dom genoeg is om zijn naam op zo’n site te plaatsen, maakt ook andere fouten.”

Meer