‘Een brandstichter in Downing Street’: speciaal adviseur Dominic Cummings mist zijn entree niet

Dominic Cummings © Belga Image

Aan strijdlust geen gebrek in de nieuwe Britse regering. Een speciale rol is weggelegd voor Dominic Cummings, speciaal adviseur van premier Johnson.

In zijn eerste interview als speciaal adviseur van de Britse premier Boris Johnson toonde Dominic Cummings zich meteen onverzoenlijk. Zo maakte hij de oppositie duidelijk dat het te laat was om een no-deal Brexit tegen te houden. Ook pogingen om Johnson met een vertrouwensstemming ten val te brengen, komen volgens Cummings te laat. Als Johnson uit het zadel wordt gelicht, kan hij immers beslissen om pas na 31 oktober verkiezingen te houden. Zonder verlenging of brexitakkoord gaan het Verenigd Koninkrijk en de EU op die dag zonder regeling uit elkaar.

Boris Johnson is de samenvatting van alles wat Dominic Cummings aan politici veracht.

De keuze voor Cummings geldt als een oorlogsverklaring aan de Europese Unie en het remain-kamp. De krant The Independent noemde Cummings ‘de brandstichter van de Britse regering’ die ‘het vuur oppookt op een moment dat de wereld in brand staat’. Voormalig Brits premier David Cameron zou hem ooit een ‘carrièrepsychopaat’ genoemd hebben. Medewerkers roemen zijn genie en zijn organisatievermogen.

Hij was strategisch directeur voor voormalig partijleider Iain Duncan Smith en adviseur voor hardcore brexiteer Michael Gove tijdens diens periode als onderwijsminister. In 2016 leidde hij de Vote Leave-campagne, die finaal het brexitreferendum zou winnen. Legendarisch is zijn overwinningsspeech voor zijn naaste medewerkers, waarbij hij in een moment van euforische triomf een gat in het plafond sloeg.

Nochtans ligt Cummings ook met een groot deel van de brexitbeweging overhoop. Zo heeft hij een nauwelijks verholen misprijzen voor Brexit Party-partijleider Nigel Farage en zijn antimigratiediscours. Voor Cummings is het uittreden uit de EU vooral een manier om een nieuw soort overheid te creëren, die breekt met de klassieke structuren. Zo is hij vol lof over de manier waarop de Communistische Partij de Chinese overheid heeft georganiseerd.

Voor Johnson is de keuze voor Cummings een verstandshuwelijk.

Op zijn blog wisselt Cummings schotschriften vol vitriool af met ellenlange, hermetische beschouwingen over fysica, eugenetica en neurowetenschappen. Vooral zijn afkeer van de huidige Britse politieke klasse – te veel mooipraters, te veel geesteswetenschappers zonder managementervaring – is opmerkelijk: Boris Johnson is zowat de samenvatting van alles wat Cummings aan politici veracht. Niet dat hij dat ongemakkelijke huwelijk zelf als ongemakkelijk beschouwt. In een blogpost uit 2014 omschreef hij politieke partijen als ‘ vehicles of convenience‘, voertuigen waar je naar eigen besogne op en af kunt springen.

Voor Johnson is de keuze voor Cummings een verstandshuwelijk. Johnson heeft binnen zijn eigen partij campagne gevoerd met de belofte om de uittredingsdeal te heronderhandelen. Met zijn halsstarrigheid hoopt hij de Europese leiders ervan te overtuigen dat het hem menens is om zonder akkoord uit de EU te vertrekken en hen terug aan de onderhandelingstafel te krijgen. Bovendien lijkt die harde houding Johnsons enige kans om bij de komende verkiezingen zowel Labour als de onlangs opgerichte Brexit Party van Nigel Farage af te houden. In tijden van nood vervellen de meest virulente tegenstanders in de vurigste bondgenoten.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content