Geef terug, mijn Vlaamse vlag

Theaterregisseur Koen Boesman vindt dat de Vlaamse vlag in de nasleep van de incidenten op Pukkelpop oneer is aangedaan. Hij vraagt aan uiterst linkse en rechtse mensen om de Vlaamse vlag, die iedereen met trots kan dragen, terug te geven.

opinie
Koen Boesman
Koen Boesman is theaterregisseur

Ooit was ik een trotse Vlaming,
(ik noemde mij zelfs flamingant, dat waag ik mij al lang niet meer)
Een trotse Vlaming,
Toen trots nog niet wou zeggen dat gij een ander minder vondt.
En Vlaming niet dat ge uw eigen beter acht
(integendeel).

Toen bouwde ik een kampplaats met mijn broer.
Zeker zeven meters hoog
en bovenop hing ik twee vodden.
Een zwarte leeuw met rode klauwen op een gele achtergrond.
En een witte op een zwart stuk stof,
(Want ook was ik toen een trotse Gentenaar).

Geef terug, gij rechtse ranzigaard. Die van mijn vlag iets vuils en schaamtelijks gemaakt hebt

Nu rollen extreemrechtse praatjesmakers
vechtend over het veld
met linkse puriteinse priesters
(letterlijk en figuurlijk – wat doet het deugd als dat ook echt eens klopt)
en trekken die vlag in alle stukken van hun groot gelijk vaneen.

Geef terug mijn vlag,
Gij: alletwee
(en geeft elkaar een hand zo zou mijn moeder zeggen).
Dat ik weer trots mag zijn.
Geef terug, gij rechtse ranzigaard.
Die van mijn vlag iets vuils en schaamtelijks gemaakt hebt.
Gestolen voor uw bruin, onmenselijk verhaal.

Geef terug, gij linkse puntenslijper.
Voor wie elkeen die trots is per definitie ook verdacht.
Alsof trots zijn op uw eigen niet net de voorwaarde is
om een ander graag te zien
en ik mij nu moet schamen voor mijn eigen
voor mijn taal, mijn strijd en mijn geschiedenis.

Geef terug, gij linkse puntenslijper. Voor wie elkeen die trots is per definitie ook verdacht.

Die vlag die is van ons.
Ons allemaal.
Trotse Open Vlamingen.
Hoe verschillend ook, toch één.
Symbool van nooit niet plooien als het tegen zit.
Van trots op onze woorden, zinnen, verhalen, muziek
(en al die nog niet verzonnen zijn).

Van een open blik naar morgen.
Vooruitstrevend, ooit.
Van ons niet laten doen.
Een Vlaanderen,
dat warm en liefdevol de tafel dekt voor élke gast.
Mijn Vlaanderen:
streek van alle landen
(waar peinst ge dat die leeuw feitelijk vandaan komt …).

Mijn vlag.
Geef terug!

Ps: om mijzelf de kans te geven om die vlag toch weer met trots te dragen stel ik toch een paar kleine veranderingen voor. Misschien kan een meer gedegen vormgever dit beter uitvoeren? Het is slechts een voorzet.

VRT NWS wil op vrtnws.be een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over actuele thema’s. Omdat we het belangrijk vinden om verschillende stemmen en meningen te horen publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van zijn vereniging. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst. Wilt u graag zelf een opiniestuk publiceren, contacteer dan VRT NWS via moderator@vrt.be.

Meest gelezen