De mens zou de beste wandelaar van alle bekende diersoorten zijn.
Om het verband aan te tonen tussen lichaamsbeweging en hersenactiviteit gaan wetenschappers het soms ver zoeken. Dat ons zittende leven onnatuurlijk en (dus) ongezond is baseert het vakblad New Scientist zowaar op onderzoek bij inktvissen. Voor hun voortplanting trekken die weekdieren zich terug in een hol, waar ze niet meer uitkomen. Ze teren dan nog een tijdje op de energie die ze halen uit, onder meer, het verteren van hun eigen hersenen – die zijn niet meer nodig zodra de dieren niet veel meer bewegen. De conclusie in New Scientist: wandelen is zowel goed voor ons fysieke als voor ons mentale welzijn. Tijdens een wandeling gaat er meer bloed naar de hersenen, wat hun cognitieve vermogen verhoogt.
De genetische basis voor ons wandelvermogen zou al 420 miljoen jaar geleden gelegd zijn.
De genetische basis voor ons wandelvermogen zou al 420 miljoen jaar geleden gelegd zijn, heel lang voor er van mensen sprake was. Maar wij hebben wandelen naar een hoger niveau getild dan de meeste andere dieren. Sommige wetenschappers bestempelen de mens als ‘de beste wandelaar van alle bekende diersoorten’. Energetisch zouden wij in ieder geval de efficiëntste wandelaars zijn.
Dat betekent niet dat er geen problemen zijn. Bewegingswetenschapper Benedicte Vanwanseele (KU Leuven) en haar collega’s melden in The Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports dat zwakke voetspieren aan de basis liggen van overbelastingspatronen bij lopers.
Het euvel komt vooral voor bij lopers wier enkels naar binnen kantelen wanneer hun voeten neerkomen. Met corrigerende loopschoenen kun je het niet verhelpen. Het is zaak je voetspieren te versterken.
