Dinsdagmiddag, 12.21 uur, op de lijn van Zottegem naar Gent-Sint-Pieters kijkt Jonathan op in de trein. Tegenover hem zat een veertiger met een blauwe jas en een bruin hemd twee kranten te lezen, zoals zovelen dat doen. Vragen stelde Jonathan zich er niet bij, totdat de man uitstapte en de kranten liet liggen op het tafeltje. “Even later pakte ik ze uit nieuwsgierigheid even vast, want ik merkte iets ‘raar’ op met de lay-out. En wat bleek: het waren kranten uit 2012”, zegt de twintiger.

Bijzondere kranten

“Het is echt heel bizar: de kranten waren in een perfecte staat. Het lijkt wel alsof ze acht jaar lang in een plastic kaftje zijn bewaard. Er is geen kreukje te zien, geen spatje aan op te merken”, vertelt Jonathan, die de kranten geïntrigeerd mee naar huis nam.

Ook de inhoud lijkt hem amper opmerkelijk. “Eén exemplaar is van 16 januari 2012 van ‘De Morgen’. Er staat een verhaal in over het zinken van de Costa Concardia, over de winst van Anderlecht op Club Brugge. De andere krant is van twee dagen later. ‘De Standaard’ over het afscheid van Phil Bosmans, maar er komt geen enkel onderwerp opvallend overeen met de andere kant”, zegt hij. Dat iemand ze zou bewaard hebben om een opmerkelijk nieuwsfeit te volgen, lijkt hem bijna onmogelijk.

Tijd/treinreiziger

Het mysterie beroert niet alleen hem, maar ook heel wat Vlamingen. Meer dan 2.000 mensen gaven al een like aan zijn post en in de reacties wemelt het van de complottheorieën. Van “misschien is hij wel een tijdreiziger” over “de kuisploeg is wel héél laat” tot “zou zijn trein acht jaar vertraging hebben gehad”.

(De tekst gaat verder onder de tweet.)

Zoektocht

De oproep van Jonathan heeft nog geen verlossende antwoorden gekregen. “Ik heb wel al een tiental mails ontvangen. Er zit heel wat bagger tussen en zelfs ellenlange brieven van zogezegde ‘tijdreizigers’, maar ik kreeg tot nu toe drie serieuze voorstellen. Enkele mensen stuurden me immers al door naar een aantal mannen, die oude kranten verzamelden. Maar zij bleken voorlopig allemaal bejaard en ik ben er zeker van dat het een veertiger was. En ik vraag me echt af of er niets anders aan de hand is. Waarom zouden die verzamelaars die kranten dan gewoon laten liggen?”

Hoe dan ook: Jonathan blijft zoeken. “Ik hoop echt dat ik hem vind, ik heb zoveel vragen. En anders is het in ieder geval een goede start van een nieuw boek”, lacht hij.