Vlaming in VS ontsnapt twee keer nipt aan aanval van grizzlybeer

Jorn Vangoidtsenhoven groeide op in Holsbeek (Vlaams-Brabant), maar verhuisde in 2003 naar de Verenigde Staten voor zijn werk. In 2018 gooide de veertiger zijn carrière om en werd hij voltijds natuurfotograaf en schrijver. De man is met zijn camper voortdurend onderweg om natuurbeelden te schieten. Afgelopen vrijdag ging hij met zijn hond wandelen in een bos vlak bij Grand Teton National Park, in de Amerikaanse staat Wyoming in het westen van de VS. Een tocht die bijna fataal afliep.

Na een wandeling van ruim anderhalve kilometer spotte Jorn plots pootafdrukken van een grizzlybeer in de sneeuw. Terwijl de man zijn vondst vastlegde op foto, begon zijn hond te blaffen naar een groep kraaien. De vogels waren verderop in de lucht aan het cirkelen, maar gaven in tegenstelling tot andere keren geen gehoor aan het rumoer van de viervoeter. Vreemd, vond de Belg, en hij ging eropaf. 

Na een korte wandeling stootte Jorn op het karkas van een dode eland, met daarrond een grizzlybeer en haar jong die van het vlees aan het eten waren. “In een fractie van een seconde stond de grizzlybeer rechtop.” Een kolos van naar schatting 250 kilogram, vertelt de natuurfotograaf.

“Het was zowat de gevaarlijkste situatie waarin je je kan bevinden met een grizzlybeer. Het ging om een moederbeer mét kleine beer. Ze waren aan het eten, ik was alleen, ik verraste ze en ik was veel te dichtbij. In de nationale parken hier wordt aangeraden om minstens 100 meter afstand te houden van beren en wolven, maar door de helling van het terrein en de planten zag ik ze niet. En zij mij niet, tot het te laat was.”

De grizzlybeer stormde vervolgens een eerste keer op Jorn af.

“Ik heb mij heel groot gemaakt en luid geroepen naar de beer. Ik had ook een bus spray bij me, om te gebruiken in nood bij de aanval van een wild dier.” De spray moest Jorn niet gebruiken, want plots “draaide de beer zich om en liep terug naar het karkas en haar jong”. Als natuurfotograaf komt de man bijna dagelijks in contact met wilde dieren, “mogelijk heeft dat me geholpen om niet te panikeren”, vertelt hij.

De Vlaming greep zijn kans om weg te komen en wandelde met snelle tred achteruit. Zijn blik voortdurend op de beide beren gericht. Maar ineens werd de moederbeer opgeschrikt door “een luid krakend geluid” en stormde ze een tweede keer op Jorn af. “Luid hijgend en puffend kwam ze mijn richting uit”, getuigt de man. Wederom maakte hij zich groot en begon hij te roepen. Toen de grizzly zo’n negen meter van Jorn verwijderd was, schoot het dier plots de andere kant uit en liepen moeder- en babybeer samen weg. 

Ook Jorn maakte zich uit de voeten, vol adrenaline en voortdurend op zijn hoede tot hij weer in zijn camper zat. De man zegt dat hij die dag veel verkeerd heeft gedaan. En dus luidt zijn advies, voor mensen die in berengebied gaan wandelen: “Ga nooit alleen hiken. Maak altijd lawaai zodat wilde dieren weten dat je in de buurt bent. En zorg dat je berenspray bij je hebt. Ik ben zelf verantwoordelijk voor de situatie waarin ik vrijdag ben beland. Ik mag van geluk spreken dat ik het heb overleefd”, besluit hij.