Sven Nys over de sterke seizoensstart van zoon Thibau (na hereniging met vriendin): “Het kind is weg, ik zie een vent”

Is het de reünie met vriendin Melanie die hem vleugels geeft? “Terug van nooit weggeweest”, deelde het knappe meisje begin augustus op Instagram het blije nieuws met de wereld. Laten we het maar gewoon houden op de vaststelling dat de lichtingaanvoerders van vorig seizoen, Ben Tulett, Pim Ronhaar, Ryan Cortjens en Witse Meeussen, de juniorencategorie hebben ingeruild voor de U23 en Thibau Nys als tweedejaars ‘achterblijft’. Gevolg: “vijf crossen gereden, vier gewonnen, één keer tweede”, hield vader Sven keurig de tel bij. In de openingscross van Eeklo moest hij de zege nog aan Lennert Belmans laten. Daarna volgde met Iowa City, Waterloo, Pelt en Gieten een mooi reeksje. Zondag rijdt Nys jr. de eerste Wereldbekermanche van het seizoen in de Zwitserse hoofdstad Bern. Voor Boom, zaterdag, past hij. “Omdat je als junior, daags voor een WB-cross, niet elders aan de slag mag van de wielerbond”, zegt Sven. “Maar ook en vooral omdat we hem voorlopig willen houden aan het rustige regime van één veldrit per week(end). We blijven uiterst voorzichtig in zijn aanpak, willen niets forceren.”

Vooral de manier waarop Nys het vorige zondag klaarspeelde in Gieten, maakte indruk. Met een lange solo, zoals pa er in zijn hoogdagen wel eens eentje uit zijn kuiten schudde. De verwachting leeft dan ook dat hij zijn categorie gaat domineren. “Dat kan”, houdt Sven die mogelijkheid open. “Thibau heeft alvast voor zichzelf uitgemaakt dat hij overal waar hij start wil meespelen voor de overwinning. Als hij gezond blijft en gespaard wordt van valpartijen en blessures, moet hij daar zeker toe in staat worden geacht. Daarbij stelt hij zich ook een aantal doelen. BK, EK en WK, uiteraard. Dit is het laatste seizoen waarin hij indruk kan maken. Want bij de U23 start hij opnieuw van nul. En wordt het pas écht serieus op gebied van voorbereiding en trainingsvolume en -intensiteit. Nu gebeurt alles nog vrij speels en ongedwongen. Trainen doet hij na schooltijd. In het donker, met lichtjes. Als hij daar zin in heeft.”

Het is precies zoals pa de carrièreplanning van zijn zoon wil uitstippelen. Voorlopig moet niks en mag alles. Zowel op de atleet Thibau Nys als op zijn prestaties zit duidelijk nog rek. “Daar ga ik in elk geval toch van uit, als ik de huidige investering vergelijk met het rendement”, klinkt het. “Wat me daarbij vooral opvalt, los van het feit dat hij bij de beteren van zijn generatie hoort: Thibau beleeft enorm veel plezier aan zijn sport.” Over de ontluikende kwaliteiten van zijn crossende oogappel toont Nys sr. zich oprecht verbaasd. “Het enige waar ik 100% van overtuigd was, was zijn enorme explosiviteit. Een belangrijk succeswapen. Zijn atletisch vermogen, zijn inhoud, zijn volume kon ik moeilijker inschatten. Maar zie… (apetrots) het kind is er stilaan af, spieren vormen zich, hij wordt meer en meer vent. Wat nog altijd geen garantie biedt op een plaats aan de internationale top straks, bij de elite. Als je ziet hoe moeilijk Cortjens, Ronhaar en co. het als belofte hebben om top twintig te rijden tussen de profs… Zal Thibau dat dan wél met gemak kunnen? Ik durf het niet beweren.”