"In de goede oude tijd gingen we nog twee keer in de week vrolijk met elkaar naar bed"

We hebben minder en minder seks. Jongeren beginnen er later mee en ouderen lijken er gewoon geen zin meer in te hebben. Verschillende recente onderzoeken wezen uit dat de sex drive van de gemiddelde mens ten opzichte van tien jaar geleden is afgenomen. De grote vraag is natuurlijk: WAAROM in godsnaam? Wat is er nu leuker, meeslepender en spannender dan seks? Gezonde drugs, gratis afleiding van dagelijkse sores en, als het goed is, de ultieme beloning in de vorm van een orgasme! Wat wil een mens nog meer? Toch vinden we elkaar niet meer tussen de lakens en gaan we niet meer zoenend en tegen elkaar aan schokkend door het leven zoals dat vroeger dus blijkbaar wel het geval was. Liever sturen we elkaar een erotisch getint sms-bericht of spenderen we tijd achter de laptop om te staren naar mensen die wel de moeite nemen om elkaar in levenden lijve te bevredigen, zij het in ruil voor een salaris.

In the good old days gingen we nog zo’n twee keer in de week vrolijk met elkaar naar bed, als je de researchers mag geloven, tegenwoordig nog maar een keer. Het ene onderzoek ziet de oeverloze toegang tot internetporno als oorzaak, het andere onderzoek wijst uit dat porno ­kijken de zin om seks te hebben met een echt mens juist zou doen toe­nemen. De ene wetenschapper wijst sociale media aan als boosdoener. Als een tv in de slaapkamer de hoeveelheid liefde die bedreven wordt al beïnvloedt, is de eeuwige toegankelijkheid van een persoonlijk scherm in de vorm van een smartphone al helemaal de dood voor iedere vorm van lust. Een andere professor beweert dan weer dat sociale media de toegang tot seks juist makkelijker maken door dating-apps als Grinder, Tinder en Happen.

In Zweden krijgen werknemers een uur vrij om naar huis te gaan en hun partner te beminnen, in Japan investeert de overheid in matchmakerbedrijven en in België wordt de donderdagavond tot date night uitgeroepen. Seks hebben is namelijk goed. Mensen worden er blij en actief van en noemen zichzelf gelukkiger als ze er een prettig seksleven op nahouden. Maar in hoeverre is dat echt waar? In hoeverre hebben mensen altijd gelogen over de hoeveelheid seks die ze hebben met hun partner? Wie weet is eerlijk zijn net de nieuwe trend. De seksuele ­revolutie van de jaren 60 heeft als bijwerking een enorme druk op een spetterend en passioneel seksleven met zich meegebracht, en misschien is dat voor de gemiddelde mens een lastig streven.

Hoe het ook zij, ik denk dat het, in een tijd waarin je je boodschappen afrekent bij een robotkassa en de gemiddelde mens meer op zijn smartphone kijkt dan in de ogen van zijn of haar geliefde, niet onverstandig is om af en toe stil te staan bij de pracht van de lichamelijke liefde, in al haar imperfectie en kwetsbaarheid.