Direct naar artikelinhoud
Unseen Amsterdam

Ontdek hier de allermooiste pareltjes van fotografiefestival Unseen

Werk van Pasi Orrensalo, te zien op Unseen.Beeld Number 1, 2017 © Pasi Orrensalo, mirko mayer gallery

Het fotofestival Unseen Amsterdam is een beetje als de Olympische Spelen. Elk jaar denk je: nu kan er toch écht geen nieuw record meer gevestigd worden. En dan, haha, toch wel. Anders gezegd: komend weekend staat Amsterdam weer volop in het teken van de vernieuwende fotografie.

De zesde editie van Unseen Amsterdam bevat weer meer premières dan vorig jaar (95 in totaal) en ook weer nieuwe galeries die nieuwe kunstenaars presenteren (15 van de in totaal 53 galeries). Er is ook (weer) een nieuwe creatief directeur: Emilia van Lynden nam begin dit jaar het stokje over van Rixt Hulshoff Pol. Unseen Amsterdam kan ook moeilijk anders - de constante vernieuwingsdrift ligt in de naam van het festival besloten (die trouwens ook enigszins nieuw is: de hoofdstad moet er dit jaar officieel bij vermeld worden).

Hier ziet men fotografie die nog niet elders was te zien. Vandaar dat editie 2017 alvast toeterend wordt aangekondigd als ‘de meest vooruitstrevende editie tot op heden’. Tot die van volgend jaar natuurlijk.

Wij selecteerden alvast vijf vermoedelijke hoogtepunten uit een bomvol programma.

CO-OP

‘Collectief’ is het nieuwe ‘Sesam, open u’ in de fotografiewereld. Kunstenaars en fotografen die zich verenigen en gezamenlijk werk maken, staan namelijk garant voor alles wat nieuw en fris is: onconventionele presentatievormen, andere verdienmodellen, origineel werk. Vandaar dat ze niet mogen ontbreken. Eigenlijk sjoemelt het festival hier een beetje. De afgelopen edities presenteerde het namelijk het tamelijk succesvolle Niche-programma, waarin ook allerlei collectieven hun werk presenteerden.

Dit jaar heet het gewoon anders en zit er een nieuwe samensteller achter: de Duitse antropoloog Lars Willumeit, onafhankelijk tentoonstellingsmaker en fotoredacteur. Was het festival soms al jaren vernieuwend zonder het zelf door te hebben? Hoe dan ook, het programma CO-OP presenteert dertien internationaal opererende collectieven, waaronder het zichzelf bedruipende Ruang Mes 56 uit Indonesië en Dead Darlings uit Nederland, dat opereert via zelf opgezette kunstveilingen.

In CO-OP is onder andere werk van Klara Källström en Thobias Fäldt te zien.Beeld The house arrest of Julian Assange, Norfolk, England, 24-25 February 2011, from the series Wikiland, 2011 © Klara Källström and Thobias Fäldt

Photo Pleasure Palace

Je kunt best beweren dat Unseen met al zijn festiviteiten, boekpresentaties, debatten en wedstrijden al meer dan genoeg fotografisch vermaak biedt. Waarom zou daar nog een fotografiekermis bij moeten? Goed punt. Toch is het raadzaam het Photo Pleasure Palace in de Zuiveringshal niet bij voorbaat over te slaan. Deze tentoonstelling werd bedacht door Erik Kessels en Thomas Mailaender, beiden al jaren obsessieve fotoverzamelaars en geïnteresseerd in het ongebruikelijke hergebruik van beeld. Soms levert dat flauwe meligheid op, vaak ook niet. Het Photo Pleasure Palace belooft onder meer een Photo Fortune Teller (bezoek mag een eigen foto meebrengen), de Giant Peephole (kijken door een XXXXL lens) en een tot camera obscura omgebouwd wc waarin je de buitenwereld op zijn kop kunt bekijken. Dat heb je thuis niet, hoor.

Photo Pleasure Palace
Beeld Adam and Eve, from the series Sacred Space Oddity, The Un-Holy Land, 2016 © Tanya Habjouqa-ILEX Gallery

Let me tell you about...

Buiten de betaalmuur van Unseen Amsterdam, in een door Kummer & Herrman ontworpen paviljoen, presenteren twaalf derdejaarsstudenten van de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten uit Den Haag de projecten die ze vorig studiejaar maakten. Begeleid door de Nederlandse documentairefotograaf Raimond Wouda en het Londense kunstenaarsduo (Adam) Broomberg & (Oliver) Chanarin, en zonder dat ze wisten dat hun werk eventueel op een grote fotobeurs te zien zou zijn, rondden de studenten in juni hun werk af. Daarna werd het beoordeeld en geselecteerd door een jury met onder anderen de artistiek directeur van Unseen Amsterdam. Best wel een dingetje, en een geweldige kans uiteraard. Wie op de hoogte wil blijven van jong fotografisch talent, is bij de eindpresentatie Let me tell you about... aan het juiste adres. Let op: het gaat hier om werk van nog niet gepokt en gemazelde fotografen. Zodat u later kunt zeggen: ik zag het tóén al.

Let me tell you about...
Beeld Smoking dude, 2017 © Robin Lopvet

Currency of Ideas: Grolsch Unseen Residency Exhibition

Het leuke aan Unseen Amsterdam zijn de vele kansen die het festival (jonge) fotografen biedt. Zo is er een Dummy Award, de prijs voor het beste fotoboekontwerp (de winnaar mag het boek daadwerkelijk uitbrengen) en de ING Unseen Talent Award (zie hieronder). De Meijburg Art Commission doet elk jaar een oproep voor een uniek fotografisch werk voor de kunstcollectie van belastingadvieskantoor Meijburg & Co. En de winnaar van de Grolsch Unseen Residency krijgt een twee maanden lang verblijf in een Europese stad, waar natuurlijk wel werk moet worden gemaakt.

De Kroatische Lana Mesic kon dankzij de Grolsch Unseen Residency een jaar in Londen verblijven. Het werk dat ze daar maakte is dit jaar op Unseen te zien.Beeld Tower II, 2016, Lana Mesic,

Vorig jaar won de Kroatische Lana Mesic, een fotograaf wier magische kijk op doodgewone dingen altijd nieuwsgierigheid wekt. Zij verbleef in Londen en produceerde daar een serie met de wonderlijke titel Souls, Ties and a Pair of Carrots and Towers. In het licht van de financiële crisis onderzocht Mesic het concept 'waarde' - en dat ziet er in haar geval ongetwijfeld spannender uit dan het klinkt.

ING Unseen Talent Award

Werk van Stefanie Moshammer, een fotografe die in Amsterdam meedingt naar de ING Unseen Talent Award.Beeld Lucas from the series Land of Black Milk, 2016 © Stefanie Moshammer

Nog zo'n intensieve talentenbegeleiding, ditmaal aangeboden door het ING Art Management. Uit een longlist van een 24 pas afgestudeerde fotografiestudenten, bij elkaar gebracht door zes internationale specialisten, worden elke jaar vijf finalisten geselecteerd. Dit jaar zijn dat de Belgische Tom Callemin, de Duitse Andrea Grützner, de Britse Alexandra Lethbridge, de Franse Robin Lopvet en de Oostenrijkse Stefanie Moshammer. Zij zijn intensief begeleid bij het maken van een werk rond het thema ‘common ground’. Het werk van de winnaar wordt opgenomen in de ING Kunstcollectie. Kleine voorspelling? Andrea Grützner, die interieurs maakt die lijken op computergames.

Van 22/9 tot 24/9 op het Westergasfabriekterrein en andere locaties in Amsterdam. unseenamsterdam.com