Nederlandse jihadbruid van Antwerpse IS-strijder: "Spijt? Ik heb veel geleerd"

De Belgische veiligheidsdiensten maken zich zorgen over de zonen en dochters van Belgische Syriëstrijders. Uit nieuwe cijfers van het OCAD, het orgaan voor de dreigingsanalyse, blijkt immers dat er in Syrië en Irak minstens honderd kinderen wonen met minstens één Belgische ouder.

"Ze zijn al van uiterst jonge leeftijd onderworpen aan de doctrine van IS en worden immuun gemaakt voor geweld", stelt Jean-Jacques De Gucht (Open Vld), die zich zorgen maakt over het gevaar dat van die kinderen uitgaat.

Ain Issa

Een Nederlandse vrouw die op haar 19e uit het Nederlandse Gouda naar Syrië vertrok en daar trouwde met een Antwerpse jihadist, kreeg samen met hem een zoon. Tot voor kort woonde de opnieuw zwangere twintiger met haar zoontje (1) in Raqqa, de 'hoofdstad' van het kalifaat die nu bijna is veroverd door Koerdische en Arabische strijders.

IS-vrouwen en hun kinderen worden vastgehouden in een speciaal deel van vluchtelingenkamp Ain Issa. Ook de Nederlandse jihadbruid verblijft in Ain Issa. De mannelijke IS-strijders worden in een gevangenis opgesloten in afwachting van hun berechting.

Terug naar Nederland

"Het enige waar ik nu aan denk, is het welzijn van mijn kinderen", benadrukt de Nederlandse tegenover de VRT. "We slapen hier op een matras op de grond, er waren ziektes rond en de winter komt eraan." De vrouw wil daarom terug naar Nederland.

De commandant van het kamp zegt echter tegen de VRT dat dat pas kan als het Nederlands consulaat om uitlevering vraagt. Nederland staat op het standpunt dat het uitgereisde jihadisten niet helpt om terug te keren, maar dat ze zich zelf bij een Nederlands consulaat of ambassade moeten melden. Terugkeerders worden eenmaal in Nederland sowieso eerst aangehouden, vastgezet en verhoord. Daarna kunnen ze worden vervolgd voor het zich aansluiten bij een terroristische organisatie.

Gedachtegoed

Zelf beweert de jonge moeder alvast dat haar gedachtegoed veranderd is. Maar hoe langer Vranckx met haar praat, hoe duidelijker wordt dat zij nog altijd dezelfde radicaal-religieuze logica volgt. Zo denkt ze met een warm hart terug aan het Raqqa waar ze in 2013 terechtkwam. En dat het 'kalifaat' nu verkruimelt? Dat is volgens haar het gevolg van het niet blijven volgen van religieuze regels.

"Al dat onrecht was er vroeger niet in Raqqa. Het was er aanvankelijk heel goed. Ik was er vrij om een nikab te dragen, terwijl ik er in Nederland voor aangestaard zou worden. En in Nederland leef je als een robot: je staat vroeg op, gaat naar school of werkt, komt thuis en gaat weer slapen. Daar hou ik niet zo veel van", zegt ze.

Spijt?

Spijt heeft de jihadbruid niet van haar reis naar Syrië. "Ik heb geen spijt. Het was een school voor mij. Ik heb veel geleerd. Je ziet dingen, je maakt dingen mee. Bijvoorbeeld, dat er een raket op je huis wordt afgevuurd, dat is meer levenservaring dan wat iemand in Nederland meemaakt. Natuurlijk, ik heb spijt van sommige dingen... Maar ergens heb ik geen spijt, want het heeft mij verder gebracht. Ik ben wijzer geworden van bepaalde zaken."

Ze beseft dat er heel wantrouwig wordt gekeken naar jihadbruiden en dat de gevangenis vermoedelijk wacht. Maar "iedereen verdient een tweede kans".