Direct naar artikelinhoud
Reportage

Onze journalist ging fietsen in Antwerpen: "Even niet opletten en je rijdt tegen een bus"

Op het kruispunt van de Oranjestraat en de Lange Dijkstraat vond op 10 oktober een dodelijk ongeval met een vrachtwagen en een fietser plaats.Beeld Wouter Van Vooren

Wat is de oorzaak van de dodelijke ongelukken van de laatste weken? Om te weten waaraan het ligt, doorkruisen we Antwerpen met de fiets, van Antwerpen-Centraal naar de Sint-Bernardsesteenweg en de Italiëlei. 

Acht euro is een billijke prijs voor een fiets die je vier uur mag hebben, vind ik. We zitten in een ondergronds fietsverhuurplaats vlak aan het Centraal station. Even een krabbeltje zetten en weg. Ik heb eerder al over het fietsverkeer in Antwerpen geschreven, maar heb er nog nooit gefietst. Tijd om de proef op de som te nemen. 

Van aan het station zet ik koers richting de Belgiëlei, over de zogenaamde F1, de fietssnelweg Antwerpen-Mechelen. Snelweg: dat betekent sjezen, over een fietsstrook van anderhalve meter breed, toegankelijk in twee richtingen. 

Voor de Belgiëlei ligt het kruispunt tussen de Plantin en Moretuslei en de Simonsstraat, waar Evelien Van Ranst vorige week het leven liet. Wat me opnieuw opvalt is hoe stil het er is tussen de vrachtwagens, legertrucks, fietsers en auto's. Niemand zegt er wat. 

Wanneer ik even naar haar gedenkteken kijk, zie ik een bus scherp links afdraaien. Hij neemt zo een stuk voetpad mee waar de fietsers staan te wachten om het kruispunt over te steken. 

Verder richting Kiel. Eens uit de drukte van de stad, naar de autostrade toe, wordt het fietsen ineens aangenaam. Zeker onder een warme herfstzon, al mag je dan niet te veel aan je luchtwegen denken. De fietsers, die op de Belgiëlei vonden dat ze evenveel recht hadden als ik om op het smalle fietspad in de verkeerde richting te rijden, zijn er nu niet meer. Ook op de Jan Van Rijswijcklaan zijn de fietspaden breed en rustig. 

'Central Auto'

Heel anders is dan weer de Sint-Bernardsesteenweg. Vlak bij de plek waar deze week het derde dodelijk ongeval gebeurde in drie weken tijd, sprak ik eerder op de dag met Faisal. Deze tiener fietst hier elke dag en kende de 50-jarige man die op het kruispunt met de Hendriklei om het leven kwam. "Er zijn hier drie erg gevaarlijke kruispunten na elkaar", zei hij. Ook hier lijkt het probleem dat auto's op hetzelfde moment als fietsers groen licht krijgen. Ik ondervind later zelf dat als automobilisten een fietsstrook moeten oversteken, ze dat zonder kijken doen (en in een SUV). "Voortdurend gebeuren hier ongevallen", zei Faisal nog. "Het spijtige is dat je er op een bepaalde manier aan gewend geraakt."

'Voortdurend gebeuren hier ongevallen. Het spijtige is dat je er op een bepaalde manier aan gewend geraakt'
Faisal, buurtbewoner Sint-Bernardsesteenweg

Dan keer ik terug in de richting van het station. Van daar naar de Italiëlei is er van fietspaden ineens geen sprake meer. Even niet opletten en je rijdt tegen een bus die inderhaast zijn reizigers laat afstappen. 

Als je op Google Maps "Lange Dijkstraat" intikt, kom je blijkbaar exact op het kruispunt waar vorige week een 28-jarige fietser onder een vrachtwagen terechtkwam. Op drukkere dagen merk je dadelijk het gevaar: er wordt hard gereden, weinig gekeken. Er zijn geen verkeerslichten en fietsers, auto's en vrachtwagens rijden er dwars door elkaar. 

Maar nu is er om een of andere reden niemand. Stemt tot nadenken over hoe mooi Antwerpen zou zijn met minder verkeer in de straten. Dan, bij de werf op de Italiëlei, waar een verkeerslicht voor voetgangers al weken buiten dienst is, passeer ik een garage met als opschrift 'Central Auto'. Voor critici van schepen Koen Kennis vat dit perfect het Antwerpse mobiliteitsbeleid samen. De vraag is alleen: hoe lang nog?