In het hele park gonst het van de bedrijvigheid. De cafetaria is al gepoetst, op de paden zijn de meeste herfstbladeren bij elkaar geveegd en het onkruid is gewied. Om het horecagebouw en het omliggende plein extra op te fleuren, plaatsen medewerkers van het park nieuwe sierplanten.

“Nu zijn we alles aan het klaarzetten voor zaterdag”, vertellen medewerkers Eveline Peters en Nancy Van Meensel. “Omdat er door de sluiting veel heeft stilgelegen, is het nu even alle hens aan dek. We verwachten zaterdag veel bezoekers en willen daarom alles op alles zetten om hen te verwelkomen. De afgelopen weken hadden we het heel zwaar. Vooral de onzekerheid speelde ons parten, maar toch hebben we de moed erin gehouden. We waren er van overtuigd dat het goed ging komen. Vorige vrijdag ging het nieuws dat de Olmense Zoo weer open mag rond als een lopend vuurtje. Iedereen is natuurlijk opgelucht met de goede afloop. We zijn klaar om er weer in te vliegen.”

Ondertussen is er ook veel activiteit in de tropenhal. De bananenbomen worden gesnoeid en de twee medewerkers die daarvoor instaan, gaan heel grondig te werk. De onderste bladeren moeten er af, zodat de bomen mooi in bloei blijven. In de naburige volière harkt verzorger Jimmy Emmers de perken van de vogels.

“Voor de dieren maakt het niet zo veel uit hoe het perk er bij ligt, maar het oog van de bezoeker wil ook wat”, zegt hij. “Uiteraard kijk ik uit naar zaterdag, wanneer de zoo weer open is voor het publiek. Toen het park dicht was, ben ik net als de andere verzorgers aan de slag gebleven. Het nieuws van de sluiting kwam heel onverwacht. Het was zeker even slikken. Maar we hebben ons hoofd niet laten hangen. Dat konden we ons niet permitteren, want we werken nog altijd met levende wezens. De dieren moeten verzorgd worden en die taak nemen we met hart en ziel op ons. Iedereen die hier werkt, heeft een hart voor de dieren. Zelf ben ik hier al twaalf jaar aan de slag en ik ga pas naar huis als alle dagtaken afgerond zijn. De massale steun heeft ons de afgelopen weken een duwtje in de rug gegeven. Al vrij snel kregen we bijvoorbeeld bemoedigende telefoontjes van collega-verzorgers van andere dierentuinen. Ik was er ook zeker van dat de zoo vroeg of laat weer open kon. Er was alleen die onzekerheid over hoe lang de sluiting zou duren. Gelukkig is dat nu van de baan en kunnen we ons werk blijven doen.”

Vogels per koppel

In een roofvogelverblijf zijn twee verzorgers volop aan het timmeren. Tegen de draadafsluiting aan de zijkanten van het verblijf bouwen ze een houten schutting. “De bedoeling is dat het verblijf wordt afgezonderd van de andere vogelverblijven”, zegt bioloog Robby Van der Velden. “Dit wordt een nieuw verblijf voor onze zeerarend en een partner die we in een ander dierenpark hebben gevonden. Om ze in optimale omstandigheden bij elkaar samen te brengen, moet hun verblijf visueel afgescheiden zijn van andere vogelsoorten. Zodra deze werkzaamheden klaar zijn, kan onze zeearend en de nieuwe partner naar hier verhuizen. Dat we de roofvogels bijvoorbeeld per koppel bijhouden, is een van de werkpunten die de dienst Dierenwelzijn ons heeft opgelegd. De vale gier is bijvoorbeeld naar een ander park verhuisd, omdat we geen partner vonden.”

Ambassadeur tegen handopfok

Een uitzondering op die regel werd wel toegestaan voor de molukkenkaketoe Hallo, die alleen mag blijven. “Bij Hallo kunnen we geen soortgenoot plaatsen, omdat hij die uit jaloezie aanvalt”, vertelt Van der Velden. “Dat komt omdat hij als kuiken uit het nest werd gehaald om gehecht te worden aan de mens. Dat heet handopfok. Voordat hij in de Olmense Zoo terechtkwam, heeft hij ook jaren in een huiskamer geleefd en zich nooit leren gedragen als een echte papegaai. Daarom hangt bij zijn verblijf ook een infobordje dat zijn situatie verklaart. Hallo is op die manier ambassadeur tegen de handopfok van papegaaien. Zo maken we bezoekers ook bewust dat niet alle dieren geschikt zijn als huisdier. We moesten deze uitzondering aanvragen bij de dienst Dierenwelzijn en dat is nu gebeurd.”

Verrijkingsmogelijkheden

Op vraag van Dierenwelzijn werd ook het verblijf van de fossa’s (fretkatten) aangepast. “Bezoekers hebben voortaan maar langs één kant inkijk in het verblijf”, zegt Van der Velden. “Daarnaast is er extra beplanting bijgekomen en zijn er verrijkingsmogelijkheden in het verblijf. Zo zijn er plekjes waarin de verzorgers soms eten kunnen verstoppen, zodat de fossa’s een uitdaging hebben. De regelgeving rond nieuwe dierenverblijven besteedt daar ook meer aandacht aan dan vroeger, naast de oppervlakte en de hoogte van de verblijven.”

Andere aanpassingen die de bezoekers zaterdag kunnen zien zijn de extra schuilruimtes in het verblijf van de stinkdieren. Dit jaar nog verhuisden de reptielen naar een ruimer verblijf onder de tropenhal. Dat reptielenverblijf is de laatste grote nieuwigheid onder het management van Charel Verheyen. Zoon Wim en dochter Els nemen nu de dagelijkse leiding van de Olmense Zoo over. “De volgende grote investering wordt wellicht een nieuw verblijf voor de chimpansees”, vertelt Charel. “Bij de uitwerking van die plannen wil ik nog een steentje bijdragen, maar het is nu tijd voor de volgende generatie. Zaterdag ben ik zeker aanwezig in de zoo. De afgelopen weken hebben we ontzettend veel steun gekregen en daarom wil ik mijn dankbaarheid tonen aan de mensen.”

“Ons werk is zeker niet gedaan”, vertelt Wim Verheyen. “We hebben een nieuwe kans gekregen en die moeten we met beide handen grijpen.”