Brugge wordt vloeibare stad tijdens Triënnale 2018
Brugge gaat verder op het elan van de vorige Triënnale. Kunst op openbare plaatsen dus. In Brugge is er veel water, het lijkt wel een vloeibare stad. Brugge speelt die troef uit en plaatst ook in 2018 kunstwerken aan de reien, het Minnewater en andere kanaaltjes. En de zee, want ook in Zeebrugge verschijnen er artistieke creaties.
Voor burgemeester Landuyt moet de tweede Triënnale de stolp weghalen van het middeleeuwse Brugge. Traditie en moderne kunst gaan echt samen. Elke bezoeker aan de eerste Triënnale in 2015 herinnert zich de Chinese ramen aan de kathedraal, de boomhutten in het begijnhof en de "Canal Swimmer's Club". Ook vanaf volgend voorjaar, meer bepaald vanaf 5 mei 2018 wil de Triënnale Bruggeling en toerist versteld laten staan. Bedoeling is ook dat een paar projecten na 2018 blijven. Curatoren zijn Till-Holger Borchert en Michel Dewilde.
Water en lucht
De Argentijnse kunstenaar en architect Tomâs Saraceno beschouwt het luchtruim als de ultieme onbenutte openbare ruimte. Hij bouwt luchtsteden met ultralichte oprolbare zonnepanelen en zeilen.
Het begrip "Vloeibare stad" komt van de Pools-Britse filosoof Zygmunt Bauman. Hij bestudeerde de maatschappelijke veranderingen en de vloeibare samenleving. Het water kan oplossingen bieden voor de hedendaagse problemen. De triënnale wordt een metaforische "Liquid city", met kansen op ontmoetingen, vernieuwing en milieubewustzijn.
Fluïditeit, transitie, instroom en uitwisseling.
Voor Till-Holger Borchert verweeft de Triënnale drie aspecten: uitnodigende gastvrije ruimtes, creatieve samenwerkingsprojecten en de stedelijke verbeelding. Zo maakt Jaroslaw Kowakiewicz een constructie boven het water, twee gezichten die elkaar ontmoeten in een kus.
Een continue artistieke beweging trekt zich straks soms stormachtig soms zacht kabbelend door de stad.
Veel werken drijven, als een eiland, of als een vlot. Het anarchitecturale collectief Raumlabor uit Berlijn werkt maandenlang samen met jongeren aan "House of time", een plek van rust, ontmoeting en co-creatie.
Een ander collectief, Rotor uit Brussel, liet zich inspireren door de Chinese wolhandkrab, het symbool van de exoot die vlot van de Chinese zee naar de Zeebrugge en de reien trekt.
Het Spaanse architectenduo Selgas en Cano heeft een betoverend kleurrijk paviljoen gemaakt, een zomerse ontmoetingsplek. Studiokca uit de Verenigde Staten plaatst een reusachtige blauwe vinvis oog in oog met het standbeeld van Jan van Eyck. Het zeezoogdier is gemaakt van de plastic soep die de oceanen bedreigt.
Vanaf 5 mei 2018 vallen er in Brugge 15 grote openbare ingrepen te bewonderen, naast twee tentoonstellingen, een in het Groostseminarie in samenwerking met Frac Duinkerken, de andere in de Poortersloge. Voorts zijn er een pak lezingen, rondleidingen en andere activiteiten.
