Het openbaar ministerie trok hard van leer tegen de 66-jarige gepensioneerde gevangenisdirecteur van Wortel. Vijf jaar geleden zou hij verschillende gedetineerden aangerand hebben in zijn bureau in de gevangenis. In ruil voor een gunstig regime, therapie, extra sigaretten, een gsm of strafvermindering moesten ze de blinde man bevredigen.

“Hij deed hen geloven dat ze vervroegd zouden vrijkomen, als ze deden wat hij vroeg”, zegt de aanklager. De aanrandingen zouden jarenlang hebben plaatsgevonden. “Er zijn ook aanwijzingen van verkrachtingen, maar die feiten zijn al verjaard.” Buts had een stramien om te komen tot wat hij wou. Hij nodigde nieuwe gevangenen uit op zijn bureau en stelde dan suggestieve vragen zoals “masturbeert u?”. Naargelang het antwoord probeerde hij steeds meer.

Het openbaar ministerie tilde er zwaar aan. “Buts maakte misbruik van zijn gezagspositie en koos de zwaksten uit de samenleving uit. Hij koos vaak slachtoffers die zelf zedendelinquenten waren. Omdat hij er vanuit ging dat niemand hen zou geloven.”

Slachtoffer Said, geen zedendelinquent maar een drugsdealer uit Antwerpen die zich samen met vier anderen burgerlijke partij had gesteld, deed het ook allemaal eens voor. Hij liet zijn broek zakken om aan de rechter te laten zien hoe Buts hem betast heeft toen Said de lader van de gsm van de directeur in het stopcontact stak. Een ander slachtoffer verklaarde ter zitting plots dat hij 31 keer gepenetreerd is door de gevangenisdirecteur.

Impotent na operatie

Advocaat Jef Vermassen aanhoorde het allemaal met stijgende verbazing. “Dit dossier hangt aan mekaar met nonsens en leugens”, zei hij. “Mijn cliënt is niet alleen blind, maar heeft ook diabetes en is impotent na een prostaatoperatie. Wat daar gezegd wordt, is fysiek onmogelijk. En als er meermaals iets in dat bureau gebeurd zou zijn, dan moet toch iemand dat gezien hebben. Er zijn drie ramen in dat bureau die uitgeven op de gang. Cipiers die gedetineerden tot bij de directeur brengen, wachten buiten. Maar ze zien alles wat binnen gebeurt. Waarom hebben die nooit iets gezien? Dit is een complot van mensen die een zwaar gerechtelijke verleden hebben. Toch worden hun beweringen geloofd door het openbaar ministerie zonder dat ze er in slaagt om ook maar iets aan te tonen of te bewijzen.”

Vermassen vroeg resoluut om de vrijspraak. Hij stelde aan de rechtbank ook voor om – wat het vonnis ook ­moge zijn – zijn cliënt zeker niet naar de gevangenis te sturen. “Hij is blind en hulpbehoevend. Bovendien, een gevangenisdirecteur in de gevangenis, daar wordt op geklopt.” Vonnis op 10 januari.