Deze video is niet meer beschikbaar. We beschikken momenteel niet over de rechten om deze video aan te bieden.
Steven Decraene in Tunesië: "Wordt verjaardag revolutie gevierd of wordt het een protestmars?"
Op zondag 14 januari wordt de zevende verjaardag van de revolutie gevierd in Tunesië. "Aan de vooravond van die verjaardag is het de vraag of het een grote viering wordt met een vreugdemars of dat het een protestmars wordt tegen het huidige regime. Economisch gaat het niet goed en er is veel werkloosheid in het land", analyseert Steven Decraene vanuit Tunis in "Terzake".
Twee dagen voor de verjaardag van de revolutie zijn in Tunesië opnieuw veel mensen de straat opgetrokken om tegen de stijgende prijzen en hoge belastingen te protesteren. Alleen al in de hoofdstad Tunis waren ze met 2.000. Na verschillende nachten waarin het deels tot gewelddadige confrontaties tussen demonstranten en de oproerpolitie was gekomen, verliep het protest vrijdag echter vreedzaam.
"Januari is de maand dat de revolutie wordt gevierd in Tunesië. Zeven jaar geleden op 14 januari 2011 is de dictator Ben Ali opgestapt na het protest van het volk. Dat is gevoelig. Januari is ook een koude maand in Tunesië. Dat betekent dat de verwarmingskosten omhoog gaan. Als je daar de belastingverhoging van 1 januari bijtelt en dat de voedselprijzen al maanden stijgen door de hoge inflatie. Dan heb je de combinatie van een symbolische belangrijke periode, economische moeilijkheden en vooral de uitzichtloosheid bij jongeren", aldus Steven Decraene in Tunis.
"De mensen in de betogingen zijn passioneel. Ze willen het vuur van de revolutie brandend houden. Ze strijden voor hun vrijheid. Ze hebben het ook moeilijk met compromissen in de politiek. De partij waarvoor ze stemden wil niets meer weten van strenge religieuze regels, maar die vormt nu een coalitie met de islamitische partijen. De partij moet water bij de wijn doen en dat begrijpen ze niet goed. Je voelt aan alles dat de democratie nog pril is."
Afwachten of het een protestmars wordt of een vreugdemars wordt voor de revolutie
Heel veel jongeren willen nog altijd weg uit Tunesië. "Of ze nu werk hebben of niet, en de meesten hebben geen job, iedereen wil weg uit Tunesië. Ze willen liefst naar Europa, naar Frankrijk, naar Parijs. Meer dan de helft van de Tunesische bevolking jonger is dan 36 jaar en twee derde heeft geen job."
De prille democratie in Tunesië is nog geen stabiele democratie. De voorbije jaren zijn er negen verschillende regeringen geweest. "De huidge regering zegt dat 2018 het laatste moeilijke jaar wordt. Het begrotingstekort is nu al heel groot, maar mag volgens de regering niet meer oplopen. Daarom worden er onpopulaire maatregelen genomen. De voorbije jaren vielen de regeringen na vakbondsprotest tegen drastische besparingen. Vandaag zijn het enkel de jongeren die protesteren. De vakbonden hebben zich nog niet tegen de regering verzet."
Ook de ideologische strijd tussen islamitische partijen en seculiere partijen speelt een grote rol in Tunesië. "De islamitische partijen weten dat ze niet te hard mogen doorduwen om de jongeren en de vrouwen niet tegen zich in het harnas jagen. Aan de andere kant beseffen de jongeren dat als ze te snel gaan, dat een groot deel van de bevolking zal zeggen dat het niet zo snel moet gaan. Het is dansen op een slappe koord voor de jonge democratie. Zondag is het de verjaardag van de revolutie. Het wordt afwachten of het een protestmars wordt of een vreugdemars wordt voor de revolutie", besluit Steven Decraene.
Deze video is niet meer beschikbaar. We beschikken momenteel niet over de rechten om deze video aan te bieden.
