“Laat ons het eens hebben over getagde foto’s. Hoe vaak ben je al een kiekje van jezelf tegengekomen waarop je er niet uitziet? Ik herinner me een paar keer dat een vriend me had getagd en ik een melding kreeg. Ik werd er op slag nerveus van en liet alles vallen om de naamtag onmiddellijk weg te halen. De enige versie van mezelf die mensen mochten zien, was mijn meest flatterende versie. Ik was er rotsvast van overtuigd dat mensen me enkel zo mochten kennen. En wat anderen van me dachten, bepaalde alles”, schrijft ze bij twee kiekjes. Het linkse is geposeerd, het rechtse niet.

Zoom even uit

Dan gaat ze verder met haar relaas. “Ik ben het meisje op beide foto’s. Ze zijn gemaakt op dezelfde dag en ik draag dezelfde kleren. Het ene beeld representeert me niet meer wie ik ben dan het andere. Geen enkel beeld is beter of slechter dan het andere. Maar ik weet dat het moeilijk is om te geloven als het op jezelf aankomt. Ik weet dat je inzoomt op elk deeltje dat je niet goed vindt aan jezelf. Daarom vinden we het zo moeilijk om foto’s te zien van onszelf van momenten waarop we gewoon aan het leven zijn. Maar de volgende keer dat je van plan bent om uit te vergroten, moet je iets proberen."

Geen magazinecover

“Zoom de hele foto uit. Het kiekje was niet bedoeld voor op een magazinecover. Het was niet de bedoeling dat je eruitzag als een gefotoshopt model. De foto werd gemaakt om een moment vast te leggen. Dat is het. Hoe je haar of lichaam eruitzag maakt niets uit. Denk terug aan je gevoel op dat moment. Herinner dat zicht, de geuren, het gevoel, de vreugde. Herinner dat je leefde. Dus zoom uit en je zal merken dat de foto een veel belangrijker verhaal vertelt dan je looks. En onthoud dat elke versie van je gezien mag worden.”