Wat wil Puigdemont bereiken met zijn reisje buiten België?
Door zijn veilig ballingsoord België te verlaten voor een kort bezoekje aan Denemarken, kan de afgezette Catalaanse regeringsleiders zijn zaak weer op de Europese agenda zetten, maar hij nam ook een risico op overlevering aan Spanje. Dat land zal echter een Europees aanhoudingsmandaat niet opnieuw activeren.
Het is een tijdje stil geweest rond Carles Puigdemont, de afgezette minister-president van de autonome regio Catalonië in Spanje. Dat kan nu veranderen, nu Puigdemont ons land verlaat voor een bezoek aan Denemarken.
Puigdemont geeft daar vandaag een lezing aan de universiteit van Kopenhagen en zal morgen contact hebben met een aantal Deense politici, maar niet met de regering. Dat gebeurt op uitnodiging van een politicus van de Faeröer-eilanden, een autonome archipel ten noorden van Schotland.
Gisteren dreigde de openbare aanklager in Spanje ermee om het Europese aanhoudingsbevel tegen Puigdemont opnieuw te laten activeren door het Spaanse Hooggerechtshof. In december had dat hof beslist om dat aanhoudingsbevel op te schorten.
Het Hooggerechtshof in Madrid heeft echter beslist om dat aanhoudingsbevel tegen Puigdemont niet opnieuw te activeren. Wellicht wou Madrid zou diplomatieke spanningen met Denemarken vermijden of bij een weigering tot overlevering gezichtsverlies leiden.
Er is misschien nog een andere reden waarom Puigdemont even naar Denemarken is gereisd. Volgens de Belgische wetgeving mag hij als Europees burger drie maanden lang ongehinderd in ons land blijven. Daarna moet hij zich -zoals iedereen die hier woont- laten inschrijven in de gemeente, een adres hebben en aantonen dat hij over voldoende bestaansmiddelen beschikt. Of... hij kan gewoon even een reisje naar een ander land maken en bij zijn terugkeer in België begint die periode van drie maanden opnieuw.
Regering in Madrid weet het ook niet meer
Puigdemont is dus niet van plan om zich in het kleine België te barricaderen. Hij weet ook dat hij met de Deense reis opnieuw mediabelangstelling krijgt. In Catalonië zijn de regionale verkiezingen die door de Spaanse regering waren uitgeschreven, niet uitgelopen op het door Madrid gewenste resultaat.
De separatistische partijen - de centrumrechtse JuntxCat van Puigdemont en de centrumlinkse ERC - hebben opnieuw een absolute meerderheid in het Catalaanse parlement, al zijn ze niet de grootste partij.
De grote winnaar van de Catalaanse verkiezingen in zetels was de liberale centrumpartij Ciutadans, of Ciudadanos in het Spaans. Volgens de peilingen worden die nu in Spanje een geduchte concurrent voor de rechtse Partido Popular van de Spaanse premier Mariano Rajoy, die in Madrid geen meerderheid heeft en enkel via gedoogsteun van die Ciudadanos kan regeren. Binnen de PP zijn er twijfels over de aanpak van Rajoy en zouden sommigen liever een nieuwe leider/premier zien om te voorkomen dat Ciudadanos de PP zou overvleugelen als grootste partij of tenminste aan de centrumrechtse kant. Het gaat dus al lang niet meer over Catalonië, maar om de macht in Spanje zelf.