Direct naar artikelinhoud
Gezin

Het leven zoals het is met kinderen op sociale media: "Plots kreeg ik verzoeken van Oost-Europese dames"

Het leven zoals het is met kinderen op sociale media: "Plots kreeg ik verzoeken van Oost-Europese dames"
Beeld ANP XTRA

Een leeftijdsgrens van dertien jaar om op sociale media te mogen. Wat moet je daarmee als je kinderen al vanaf hun negende een profiel op Facebook, Musical.ly en Snapchat hebben? Drie gezinnen delen hun ervaringen.

en

Overdreven. Als je Karsten (10) vraagt wat hij van de nieuwe minimumleeftijd  voor sociale media vindt, dan is dat zijn antwoord. "Veel kinderen zullen zich daar niets van aantrekken", gelooft de jongen. Hij weet heel goed wat sociale media zijn. Sinds de zomervakantie post hij karaokefilmpjes van zichzelf op Musical.ly, deelt hij selfies op Snapchat en stuurt hij berichten naar klasgenoten via Google Hangouts. Allemaal onder het goedkeurende oog van mama, benadrukt hij. "Maar mijn mama kent er veel van. Andere ouders minder, denk ik. Ik ken veel klasgenootjes die stiekem een profiel hebben."

Karstens mama is Elke Boudry (36). Ze werkt voor Mediawijs, een organisatie die zowel jongeren als hun ouders op een veilige manier leren omgaan met sociale media. In haar gezin gelden duidelijke afspraken: 'schermpjestijd' is er enkel van vrijdag tot en met zondag, de ouders kijken geregeld mee over de schouder, en vloggen mag enkel met verborgen video's op YouTube. 

Dat zulke afspraken nodig zijn, werd vrij snel duidelijk. "Karsten had op een dag eigenhandig Musical.ly geïnstalleerd. Het resultaat: tien filmpjes in enkele uren,  onder meer met mijn dochter van zes met een make-upfilter. Die sexy rode lippen, dat vond ik niet kunnen. Ik heb meteen uitgelegd dat Karsten zulke zaken niet openbaar mag maken. Ook toen ik vriendschapsverzoeken van Oost-Europese dames met expliciete afbeeldingen zag binnenlopen, heb ik ingegrepen. Hij mag alleen mensen aanvaarden die hij persoonlijk kent."

'Toen ik vriendschapsverzoeken van Oost-Europese dames met expliciete afbeeldingen zag binnenlopen, heb ik ingegrepen'
Elke Boudry, moeder van Karsten (10)

Sommige ouders geloven minder in de vinger aan de pols. Yelena (10) en Yona (8), de dochters van Wendy Van De Veire (39), kunnen alleen via haar gsm en tablet op hun YouTube-accounts. Maar die accounts controleren doet de moeder dan weer niet.

"Ze mogen publiceren wat ze willen, maar we zeggen wel dat ze moeten opletten. Zo legden we al uit dat een dure televisie laten figureren in een video inbrekers kan aantrekken." Van De Veire gelooft in dat soort adviezen, niet in regeltjes. "Ik vind het ongepast om al die zaken op te volgen. Snuisteren in berichten en posts is hetzelfde als een dagboek lezen: dat doe je niet als ouder."

Tot grote problemen heeft die tactiek nog niet geleid, integendeel. "Onlangs sprak Yelena me zelf aan over een ongepast filmpje van een vriendin. Ze vroeg me om die mama te contacteren."

'Ik zie het als fietsen in een stad. Dat houdt ook risico's in, maar volgens mij dijk je die sneller in door van jongs af samen rond te rijden'
Vicky Franssen, moeder van drie

Soms zijn het niet de kinderen die zeuren om een account, maar zijn het de ouders die voor hen een account maken. Bij Vicky Franssen (45) zit iedereen op Facebook: haar man en zij, maar ook haar dochter Helena (sinds haar negende) en haar tweelingzonen (sinds hun tiende). 

"Facebook ken ik zelf het best. Het leek mij goed om hen hierin vanaf een jonge leeftijd te begeleiden. Op die leeftijd staan ze daar nog voor open, eenmaal ze puberen is dat moeilijker."

De moeder is op de netwerksite bevriend met haar kinderen, liket hun comments, maar vraagt evengoed om een foto van een zwembadfeestje met vriendinnen in bikini te verwijderen. "Ik leg hen uit dat zoiets ongemakkelijk kan zijn voor die meisjes. Ook hebben we het al gehad over hoe gevaarlijk wurgchallenges zijn en dat je niet zomaar bitch of slet kunt schrijven." 

Talrijk en nietszeggend

Franssen gelooft niet in een leeftijdsgrens. "Leren omgaan met sociale media is voor mij als fietsen in een stad. Dat houdt ook risico's in, maar volgens mij dijk je die sneller in door van jongs af aan samen rond te rijden en niet door te wachten tot ze dertien of ouder zijn. Mijn dochter, veertien nu, is vandaag mediawijzer dan mij, vind ik. Ik zal veel sneller een foto of mening delen waarvan ik achteraf denk: 'Had ik dat wel moeten doen?'"

Ze kent het paswoord van haar zonen, maar dat van haar dochter niet meer. Haar gedrag op andere kanalen en op andere sociale media, zoals Instagram en Snapchat, volgt ze minder op. "Eenmaal ze in het middelbaar zat, heb ik dat losgelaten." Diezelfde grens heeft Boudry ook in haar achterhoofd: naarmate de kinderen groter en zelfstandiger worden, stopt ze met het opvolgen van hun accounts. Privacy is belangrijk, vindt ze. "Eerlijk gezegd volg ik de berichten van mijn zoon nu al minder op. Omdat ze zo talrijk en nietszeggend zijn. Maar ook omdat ik me bij momenten echt wel bezwaard voel. Ik denk dat dat loslaten wel zal lukken."