'Onbegrijpelijk, een paar maanden geleden stuurde ­minister van Justitie Koen Geens (CD&V) nog een rondzendbrief uit over een nultolerantie voor geweld tegen de politie. En dan dit? Dit toont het klimaat waarin we in de Brusselse Rand leven’, zegt N-VA-Kamerlid Kristien Van Vaerenbergh.

Ze verwijst naar het bericht op de website van de Dilbeekse burgemeester Willy Segers (N-VA). Hij schetst daarin de frustrerende afloop van een aanvaring tussen de Dilbeekse politie en een trouwstoet uit het Brusselse.

Na een vechtpartij waarbij vier politie-inspecteurs gewond raakten, dagvaardde het parket Halle-Vilvoorde twee daders, afkomstig uit Vilvoorde en Brussel, voor weerspannigheid en slagen en verwondingen aan de politie.

De twee kozen voor een behandeling door de Franstalige correctionele rechtbank in Brussel. Die oordeelde dat ze zich schuldig hadden gemaakt aan weerspannigheid, maar gaf hen de gunst van de opschorting – waardoor ze vrijuit gaan.

De daders werden ook vrijgesproken voor slagen en verwondingen. De schadeclaim van 5.000 euro voor de arbeidsongeschiktheid van een politie-inspecteur werd door de rechter verworpen.

‘Dergelijke rechtspraak tart elke verbeelding’, zegt Segers. ‘Het is onaanvaardbaar dat dit gratuit geweld op politiemensen in functie op deze manier wordt afgehandeld door een Franstalige Brusselse rechter. De daders hadden zelfs een strafblad. Daarmee is nog eens bewezen welke laksheid heerst bij de Franstalige rechtbank in Brussel.’

Het is niet de eerste keer dat de N-VA zich roert in de Brusselse Rand. De zone Halle-Vilvoorde heeft sinds de zesde staatshervorming wel een eigen parket, maar geen eigen rechtbank. Daders krijgen daardoor nog altijd de kans om via de taalkeuze voor de ‘laksere’ Franstalige rechtbank in Brussel te kiezen.

‘Andere prioriteiten’

Dat is geen onverstandige ­­be­slissing: ook Luc Hennart, de voorzitter van de Franstalige rechtbank van eerste aanleg in Brussel, gaf al aan dat Franstalige onderzoeks­rechters soms andere prioriteiten hebben dan Nederlandstalige. ­Logisch, ‘aangezien bijna alle zware dossiers Franstalige dossiers zijn’, zei Hennart (DS 5 januari 2017).

Thierry Freyne, procureur van het parket Halle-Vilvoorde, gaf in een ­interview met deze krant anderhalf jaar geleden aan dat ook hij het soms ‘moeilijk had’ met sommige beslissingen in Brussel, ‘ook al moet ik die beslissing respecteren’. Hij brak een lans voor een eigen rechtbank in de Vlaamse Rand.