Elisabeth Gyselbrecht had op 3 februari 2012 voor het eerst contact met haar advocaat. “Ik heb toen ook een zeer ontredderde vrouw gezien, die heel veel weende. Men was er toen heilig van overtuigd dat Stijn nog leefde.” Bij dat gesprek was ook een zus van het slachtoffer aanwezig. “In het begin werd ze meegetroond door de familie Saelens. Ze werd er opgevangen en is er tot 17 februari 2012 bijna continu geweest.”

Breken met de familie

Meester Arnou pleitte dat zijn cliënte sindsdien een hele evolutie doormaakte. De situatie werd onhoudbaar toen de familie Saelens de voorwaarde stelde dat ze zou breken met haar familie. “Dat is voor Elisabeth een brug te ver geweest, want ze houdt van haar moeder en haar broers. Ze houdt ook van haar patiënten, ze leeft voor haar werk.” Toch betekent dat niet dat de vrouw zomaar de kant van haar vader koos. “Ze dreigde tussen twee stoelen te vallen, maar heeft voor haar eigen stoel gekozen. Onafhankelijkheid troef. Ze heeft één doel: in onafhankelijkheid de waarheid kennen. Dat interesseert haar, vooral naar haar eigen vader toe.”

“Geen contact met kleinkinderen”

De advocaat van de ouders van Stijn Saelens hekelde dinsdag het feit dat zijn cliënten geen contact meer hebben met hun kleinkinderen. “Ze mochten de kinderen nog zien, maar met een vertrouwenspersoon erbij. Daar heeft men niet meer op gereageerd. Elisabeth heeft nog foto’s doorgemaild van een skivakantie, maar ook daar is geen reactie op gekomen”, nuanceerde meester Arnou. De advocaat legde uit dat Elisabeth Gyselbrecht vreesde dat de familie Saelens de kinderen zou beïnvloeden. Op een communie hadden ze immers, in het bijzijn van de kinderen, gezegd dat Elisabeth hen moest zeggen dat opa en nonkel hun papa hadden doodgemaakt.”

Gesjoemel met computer van Stijn

Meester Luc Arnou kwam ook nog terug op het onderzoek naar gesjoemel met de computer van Stijn Saelens. “Na de affaire Niedermeyer (een vrouw die beweert dat ze verkracht is door Saelens red.) vraagt ze zich af of er nog dingen gebeurd zijn. Ze gaat zoeken op zijn PC, maar dat lukt niet.” Een ICT-specialist uit Torhout kwam tot de conclusie dat de harde schijf na de feiten professioneel gewist was. Daarom werd een klacht neergelegd bij de onderzoeksrechter. “Dat is geen ‘police bashing’. We wilden niemand specifiek met de vinger wijzen, het was een klacht tegen onbekenden.”

Het computerdossier baarde uiteindelijk een muis. Volgens de deskundige kon immers niet vastgesteld worden wanneer de gegevens precies gewist waren. “Over die man zou ik een uur kunnen praten. We zijn nog in beroep gegaan, omdat hij 31.000 euro vorderde voor zijn verslag. De KI heeft uiteindelijk beslist dat we maar 7.000 euro moesten betalen, de rest was voor de belastingbetaler.”

Gebetonneerd in leugens: een chronologie

Arnou ging nog eens over de chronologie van de gebeurtenissen sinds André Gyselbrecht te horen kreeg van zijn dochter dat haar echtgenoot Stijn Saelens seksuele handelingen had gepleegd met hun dochter Josephine, en dat het al de tweede keer was. “We moeten alles aftoetsen aan de gegevens en de motieven”, aldus Arnou. “Daar is nog geen opdracht gegeven om Saelens te doden, in tegenstelling tot wat Pierre Serry eerder zei. André had alles toen nog onder controle.”

“Elisabeth zou u graag geloven, maar ze kan niet”, zo richtte Arnou het woord tot André Gyselbrecht. “Je hebt gelogen. Het telefoongesprek van 2 februari 2012 (twee dagen nadat Stijn Saelens werd doodgeschoten, nvdr) met uw dochter dat hier gisteren op de rechtbank te horen was, was sowieso niet het moment oM de waarheid te vertellen, dat is duidelijk. Ik kan begrijpen dat je pas in 2016 bekend hebt, je zat verstrikt in je eigen leugens.”

“Wat ik wil zeggen”, aldus Arnou, “We mogen de verklaringen van André niet zomaar blind geloven. We moeten ons houden aan de gegevens en motieven. En dan kunnen we alleen maar concluderen dat de eerste opdracht om Stijn Saelens te doden niet gegeven kan zijn voor oktober 2011.”

“Ook Pierre Serry mogen we niet zomaar blind geloven. Pas op, ik zou hem graag geloven hé, hij is innemend, aimabel. Maar kijk eens naar zijn strafregister. En zijn verklaringen, daar is een hoek af”, klonk het verder.

Over de verklaringen van Evert de Clercq zei Arnou dat het precies een kaleidoskoop was: “Hij zegt een kleur, je schudt even en je hebt meteen een andere kleur”.

Over Franciscus Larmit, net als dinsdag niet aanwezig in de rechtszaal, zei Arnou dat zijn woorden zelfs minder waard zijn dan het papier waarop het gedrukt is.