De opdracht was duidelijk voor KV Mechelen. “We moeten álles proberen om te winnen, om ons lot in eigen handen te houden”, aldus Van Wijk vooraf. Mede daarom koos hij voor Pedersen als extra spits, ten nadele van Matthys. Maar de Deen speelde ook om wat meer kopkracht te hebben – voorin, maar zeker ook achterin, met stilstaande fases. KV kreeg nu al zes kopgoals op rij tegen, weliswaar telkens na een center.

Zevende kopgoal

Correct: zéven kopgoals op rij. Ja hoor, na zeventien minuten was het weer prijs. Na een eerste kans voor Fall werkte KV slecht weg en mocht N’Ganga voorzetten. Bedia klopte Cocalic in de lucht en de 0-1 stond op het bord. Vrijdag werd er nog “heel goed getraind op zulke fases”, dixit Van Wijk. Het mocht niet baten.

Tot dan hadden fans, spelers en trainers zich vooral beziggehouden met de scheids. Sylla en Tainmont hadden allebei terecht geel gekregen na forse ingrepen, maar toch was Vertenten de gebeten hond. Na de openingsgoal ging het gejoel gewoon door. Gelukkig begon KV ook eindelijk te voetballen. Charleroi, dat de genialiteit van Benavente miste, dacht nu vooral aan verdedigen. Aanvankelijk hield het goed stand, maar Tainmont had tegen zijn ex-club altijd moeten scoren. Na wegboksen van Mandanda, de vervanger van Penneteau, knalde hij onbesuisd over. Mandanda ging wat later goed plat toen Schoofs de benedenhoek viseerde.

El Tanque scoort

De 1-1 kwam dichterbij en was voor rust toch nog een feit. Een eerste kopgoal van Mera werd nog afgekeurd, omdat de bal de achterlijn al had gepasseerd. Maar op vrijschop van Rits buffelde de Colombiaan vervolgens nog eens het leer in doel. Dit keer telde de goal, El Tanque mocht met zijn ploegmaats gaan vieren.

Erop en erover was de bedoeling, maar in het begin van de tweede helft viel er niet zo veel te beleven. KV kreeg wel wat vrijschoppen en corners mee, maar stichtte amper gevaar. De thuisploeg claimde wel een penalty nadat een voorzet van Bandé tegen de elleboog van Dessoleil belandde, maar de verdediger hield zijn arm wel vlak naast zijn lichaam, maakte zeker geen beweging. Intussen kwam Charleroi er al helemaal niet meer uit.

Na drie kwart van de wedstrijd grepen beide coaches in. Mazzu bracht Grange, die met zijn traptechniek gevaar moest stichten. Van Wijk ging voor Matthys, die al vaker als invaller het tij deed keren vanop zijn rechterflank. Meteen gevaar voor KV langs de línkerflank, Cobbaut trapte naast. Schoofs wat later over.

Knappe penaltysave

Zette iemand het stadion nog in lichterlaaie, werd er iemand nog de gevierde held? Bandé is het zo vaak al geweest, het kan niet altijd prijs zijn. Hij probeerde het nog eens met een volley, maar Mandanda stond pal. Dan plots: een strafschop. De duizenden fans dankten Vertenten dit keer op hun blote knieën, na een fout op Pedersen. Rits nam de verantwoordelijkheid op zich, zette zich achter de bal, maar… miste. Enfin, Mandanda dook de bal knap uit zijn hoek.

Een dure misser mogelijk, de klok tikte weg. Van Wijk gooide Verdier er nog op, hij moest het dan maar doen. Maar er kwam niks meer van in huis. Het bleef 1-1 en dus kon iedereen bibberend de match van Eupen gaan volgen.