Na die match trokken jongeren een verwoestend spoor door de hoofdstad. Ze staken wagens in brand, sloegen winkelramen stuk en plunderden alles leeg. De onderbemande politie was compleet verrast en kon niet veel anders dan erbij staan en ernaar kijken.

Harde conclusies

Het Vast Comité van Toezicht op de Politiediensten hield de november-gebeurtenissen tegen het licht en legde zopas zijn conclusies neer. Die zijn keihard. Een paar citaten: ‘De voetbalwedstrijd Ivoorkust-Marokko heeft op geen enkel ogenblik de specifieke aandacht getrokken van de “leader” of van zijn diensten. Evenmin van de andere politiezones (...) Er werd dan ook door de politiezone Brussel-Hoofdstad/Elsene geen interne tijdelijke nota opgesteld met betrekking tot deze wedstrijd.’

Volgens het Comité P knelt het schoentje vooral bij de manke voorbereiding op onverwachte gebeurtenissen. ‘Uit ons onderzoek blijkt (nogmaals) dat de organisatie van de trainingen om tal van redenen verre van optimaal verloopt. We kunnen niet om de vaststelling heen dat het herstellen van de orde en het terugbrengen van de geëscaleerde toestand naar de aanvaardbare en beheersbare norm, werk is voor politiemensen die degelijk gevormd en getraind zijn in deze specifieke materie.’

Het Comité P heeft er dus geen goed oog in dat de Brusselse politie deze keer wel efficiënt zal ingrijpen bij onverwachte rellen.

De Brusselse politie zelf bestrijdt dat. Woordvoerster Ilse Van de Keere: ‘Meteen na de rellen van november zijn we begonnen met specifieke opleiding van mensen die kunnen reageren op onverwachte rellen. De opmerkingen van het Comité P zijn in deze een beetje achterhaald.’

Stenen voor het oprapen

‘Bovendien: het WK zelf is geen onverwachte gebeurtenis. We hebben lang samengezeten om de risicomatchen door te lichten. De Brusselse politie is zeker klaar voor het WK. Dat er op dit moment over een groot stuk van de centrale lanen werken aan de gang zijn en de stenen als het ware voor het oprapen liggen, ook daar hebben we in onze voorbereidingen rekening mee gehouden’, zegt Ilse Van de Keere.