Direct naar artikelinhoud
Festivalitis

Graspop uitverkocht: waarom het met metal harder gaat dan ooit

Graspop Metal Meeting in Dessel.Beeld KOS

Twee weken voor de aftrap zijn alle tickets voor Graspop Metal Meeting de deur uit. En dat voor het eerst in de geschiedenis van het festival. Opmerkelijk, in tijden waarin het al hiphop en elektronica is wat de klok slaat. "Wie het nog live wil en niet uit een USB-stick, moet op een metalfestival zijn", zegt Alex Agnew.

Voor het eerst sinds Graspop Metal Meeting (21-24 juni in Dessel) in 1996 het levenslicht zag, zijn alle kaarten de deur uit. Van een bescheiden festival – één dag met 10.000 fans – groeide het uit tot een van de grootste metalfestivals van Europa: vier dagen, meer dan 120 acts en 200.000 muziekliefhebbers.

"Het is onze affiche die het hem doet", glundert organisator Peter Van Geel. Hij heeft het over klinkende namen zoals Iron Maiden, Guns 'N Roses, Ozzy Osbourne en Judas Priest. "Bovendien viel geen enkele kers deze keer van de taart. We kunnen elke dag een toppodium voorschotelen."

Weinig opties

Nochtans is het op de radio zoeken naar een metalplaat. Vaak tevergeefs. De jeugd van tegenwoordig dweept met Kendrick Lamar, Lil' Kleine en muziek 'van eigen kweek'. Niet met snoeiharde gitaren en 'gruntende' zangers. 

Waar al dat volk vandaan komt, vraagt ook Alex Agnew zich af, zelf frontman van de metalband Diablo Blvd en presentator van De Zwaarste Lijst, de jaarlijkse 'metalhitparade' van Studio Brussel. "De headliners van nu zijn de headliners van 20 jaar geleden. Exact dezelfde. Hoe goed die oude mannen ook zijn, eigenlijk zijn ze dringend aan vervanging toe als we het genre levendig willen houden."

'Deze keer viel geen enkele kers van de taart. We kunnen elke dag een toppodium voorschotelen'
Peter Van Geel, organisator

Metalfans zijn de trouwsten in hun soort. Wie 22 jaar geleden naar Graspop Metal Meeting kwam, doet dat nog steeds. Het is een van de verklaringen voor het blijvende succes. 

En toch blijft er nieuw volk bij komen op de weide, ook voor die ouwe rotten. "Behalve de affiche is er volgens mij één logische verklaring: Graspop Metal Meeting, en bij uitbreiding andere metalfestivals, is nog zowat het enige alternatief voor de 'vertomorrowlanding' van onze festivals", bedenkt Alex Agnew zich. "Waarmee ik niet zeg dat ik iets tegen Tomorrowland heb. Maar waar je op Pukkelpop vroeger weleens een metalband kon aantreffen, moet het nu dansbaar zijn. De opties zijn gewoon schaars geworden."

"Metal is voor 90 procent nog helemaal live", zegt Agnew. "Geen dj met een USB-stick die entertaint met een zotte lichtshow en verder enkel hartjes maakt met zijn handen. Het is door dat soort evenementen – want zo noem ik die, geen festivals, maar evenementen – dat mensen mee met de stroom naar zoiets neigen. Ze willen geëntertaind worden, met een reuzenrad en foodtrucks, het liefst van een topchef. Ze kopen tickets zonder de affiche te kennen. Metalheads niet. Die kopen nog echt kaarten voor de band. Misschien wordt de groep die daarnaar verlangt weer groter."

'De headliners van nu zijn de headliners van 20 jaar geleden. Hoe goed die oude mannen ook zijn, eigenlijk zijn ze dringend aan vervanging toe'
Alex Agnew, metalkenner

Meezingers

Volgens de organisatoren van GMM loopt een groep jongeren wel degelijk nog warm voor harde muziek. Voor hen programmeren ze ook nieuw talent, 40 nieuwe bands in totaal. 

Al hoopt Alex Agnew dat er stilaan nieuwe headliners aan de horizon komen piepen. "Dat Graspop Metal Meeting nu is uitverkocht, is heel hoopvol. Maar alle groten van nu, bij wie iedereen uit volle borst meezingt, daar moeten we over tien jaar niet meer op rekenen. Voor nieuwe bands is het moeilijk om die opstap naar nieuwe topact te maken. Ze willen zich onderscheiden om op te vallen, maar duwen zichzelf zo de niche in. We missen die meezingers. Ghost is een band die goed op weg is. Wij speelden vorige week in Finland en daar deed iedereen al mee. Zo trek je jongeren aan. Ik hoop van harte dat het zo verder mag gaan."