WK 2026 voor eerst in drie landen

Je zou voor minder moedeloos worden: na pogingen om de WK's van 1994, 1998, 2006 en 2010 binnen te halen, grijpt Marokko ook naast het WK van 2026. En niet een beetje: het haalde slechts 65 van de 203 stemmen binnen, 33 procent. Die nederlaag zag je natuurlijk van ver aankomen. Het volstond om het rapport van de evaluatiecommissie te lezen en het was op voorhand duidelijk dat de FIFA niet op Marokko rekende.

Kas spijzen

Op belangrijke componenten zoals stadions, transport en verblijf ging het Afrikaanse land in het rood, met het label risicovol, terwijl het United bid voor een veilige keuze stond. Niet onbelangrijk want in 2026 waagt de FIFA zich aan een nieuw format: van 32 naar 48 landenteams. Dat vraagt om meer stadions; Marokko heeft geen enkel 'gebruiksklaar' WK-stadion: het zou er negen nieuwe moeten bouwen en vijf andere renoveren.

De kandidatuur van de VS, Mexico en Canada stelt 23 stadions voor, terwijl ze er maar 16 nodig heeft. L'embarras du choix heet dat. En dan zwijgen we nog over de miljoenen, mogelijk miljarden, die Marokko zou moeten steken in de aanleg van verbindingswegen, de uitbreiding van luchthavens of verbetering van openbaar vervoer. Het was een kandidatuur met veel onzekerheden, en daar houdt de FIFA niet van, ook al sprak de Marokkaanse staat nadrukkelijk zijn steun uit.

De FIFA houdt van cijfers, zeker als die de kas spijzen. Dat wisten de twee kandidaten en in hun presentatie beklemtoonden ze op welke inkomsten de FIFA zou kunnen rekenen. Marokko kwam uit op 4,9 miljard euro, United 2026 op 9,4 miljard. Een recordbedrag waar elke nationale federatie zo'n 42 miljoen euro aan kan overhouden.

Was het nog nodig dat FIFA-voorzitter Infantino z'n leden aanmoedigde om te kiezen "in de beste belangen van de FIFA en het voetbal"? Ook de Marokkaanse delegatie zag de bui hangen. "Het United Bid is vooral een zakelijk voorstel", sakkerde official Moncef Belkhayat eerder. "Eentje dat is gebaseerd op dollars, op winst, terwijl dat van Marokko gebaseerd is op passie voor en de ontwikkeling van het voetbal, niet alleen in Marokko maar in heel Afrika."

 Amerikaanse bodem 

De FIFA-leden wisten al langer waar hun belangen lagen en àls ze nog aarzelden, dan trok de Amerikaanse lobby hen de afgelopen maanden wel over de meet. Zelfs president Donald Trump deed in april al twitterend zijn duit in het zakje: "Het zou zonde zijn indien landen die wij altijd steunen tegen het Amerikaanse bid lobbyen. Waarom zouden wij landen steunen als zij ons niet steunen (inclusief bij de Verenigde Naties)?" 

Voor het eerst kent de FIFA een WK toe aan drie verschillende landen. Voor Canada is het de eerste keer dat het WK er zijn tenten opslaat, voor de VS de tweede keer (1994) en voor Mexico (1970 en 1986) zelfs de derde keer – een primeur. Al moet gezegd dat de meeste matchen wel op Amerikaanse bodem gepland zijn: van de tachtig matchen worden er tien in Canada en Mexico gespeeld, alle anderen in de VS. Na de kwartfinales mogen Canada en Mexico hun grenzen of muren weer sluiten. Nog opvallend: United 2026 wil drie openingsmatchen op dezelfde dag in drie verschillende steden organiseren, met name in Los Angeles, Toronto en Mexico City.

Nog dit: de FIFA stemde met een jaar vertraging voor de gastheer van het WK 2026. Het corruptieschandaal bij de wereldvoetbalfederatie in 2015 zorgde voor uitstel. Het was overigens de eerste keer dat elke lidstaat zijn stem kon uitbrengen. Voorheen was dat het privilege van de 24 leden van het Uitvoerend Comité van de FIFA, maar na de omstreden keuzes voor Rusland en Qatar als gastlanden voor de WK's van 2018 en 2022, werd de procedure gewijzigd. Maar wees gerust: het draait nog altijd om centen.