Het (mislukte) dopingmasterplan van Rusland
Volgens spijtoptant Grigori Rodsjenkov kwam het order rechtstreeks van Poetin en was de boodschapper Vitali Moetko, de toenmalige sportminister. Poetin zou hebben gezegd: “Geen sprake van dat die van ons afgaan, niet op de Olympische Spelen en ook niet op de World Cup. Regel dat. Géén positieve voetballers.”
Wat epo vooraf en een testosteronpleistertje na elke wedstrijd had kunnen helpen om beter te recupereren, maar dat kan niet meer na het uitlekken van het grote masterplan van de Russen. Met dank aan die Rodsjenkov, het voormalige hoofd van het dopinglab van Rusland en de man die na de Spelen van Sotsji naar de VS vluchtte om daar de details van een gigantische dopingoperatie te onthullen. Vandaag leeft hij ondergedoken, bang om de weg van de ex-spionnen Litvinenko of Skripal op te gaan.
Lees ook:
Hoe Poetin er op gewiekste wijze in slaagde al die grote kampioenschappen naar Rusland te halen
Na hertesting van de stalen en het fraudeonderzoek van Sotsji zijn de Russen nu 41 olympische medailles kwijtgeraakt die ze van 2008 tot 2014 hadden gewonnen. De stalen van Rio 2016 moeten nog worden hertest. Rusland voelde zich onheus behandeld en antwoordde met de hacking door het Russische Fancy Bears van de bestanden van het Wereldantidopingagentschap (WADA), wat leidde tot de rel rond wielrenner Bradley Wiggins en zijn therapeutische uitzonderingen.
Geen bewijs
Rodsjenkov beweert dat hij 34 voetballers heeft geholpen bij het verdonkeremanen van hun positieve test. Een van hen zou bij de nationale selectie zitten voor deze World Cup. Het McLaren-rapport, dat de hele Russische fraude onderzocht, spreekt over elf voetballers van de nationale ploeg. De FIFA zegt de zaak te hebben uitgespit en kwam tot de vaststelling dat er geen afdoende bewijs was om wie dan ook te veroordelen.
Het staat zo goed als vast dat er een plan bestond om de ploeg zo optimaal mogelijk voor te bereiden door de urine te manipuleren en te verwisselen voor cleane urine, zoals dat in Sotsji is gebeurd. Als de World Cup in een ander land was georganiseerd en de nationale Russische voetbalploeg had zich gekwalificeerd, dan had de Russische kop op het blok gelegen. De gulle gastheer tot op het bot beledigen door die uit te sluiten, was evenwel geen optie.
Op deze World Cup wordt de urine opgehaald door onafhankelijke artsen, verzegeld en getransporteerd naar het dopinglab van Lausanne, waar de stalen worden geanalyseerd. Volgens Michel D’Hooghe, voorzitter van de medische commissie, zitten geen Russen in de zogeheten chain of custody – de chronologie van handelingen – en is die bijgevolg corruptiebestendig.
Vorige maand gaven de Russische autoriteiten na jaren van ontkenning eindelijk toe dat in hun land structureel werd gedopeerd en gefraudeerd. Dat ging per brief. Er stond letterlijk: “Het spijt ons dat deze praktijken in Rusland hebben plaatsgevonden.” Maar er stond ook: “We wisten nergens van.” En even verder: “De bewijzen aangedragen door Rodsjenkov missen geloofwaardigheid.”
Poetin had al op 1 maart 2017 toegegeven: “Het Russische antidopingsysteem heeft niet gewerkt. Dat is onze schuld, en dat moeten we hardop zeggen.”
Het staat zo goed als vast dat er een plan bestond om de voetbalploeg zo optimaal mogelijk voor te bereiden door de urine te manipuleren en te verwisselen
Eretribune
De hele affaire kostte niet alleen Moetko zijn zitje bij de FIFA, nadat hij eerst door de olympische beweging voor het leven was geroyeerd, eind vorig jaar trad hij ook terug als hoofd van het organisatiecomité voor deze World Cup en als voorzitter van de Russische voetbalbond.
Bij Poetin, met wie hij samen ooit viceburgemeester van Sint-Petersburg was, ligt hij als vicepresident van de Rossiyskaya Federatsiya nog steeds in de bovenste lade. Het lijdt geen twijfel dat Moetko straks op een eretribune zal opduiken, niet ver van zijn baas/vriend, voor wie hij de klappen heeft opgevangen.