Ghost op Graspop: een geslaagd stukje theater volstaat niet
Her en der wordt getoeterd dat Ghost de kroonprins van ’t genre zou zijn, en weldra de scepter zal overnemen van de Iron Maidens, Judas Priests en Metallica’s – allen stilaan rijp voor een serviceflat – van deze wereld. Of die bewering steek houdt, mochten ze vanavond komen bewijzen in Dessel. Om alvast te oefenen zowaar op de Main Stage, én in volle spits!
Openen deed de band met ‘Rats’, een voltreffer van hun album ‘Prequelle’, dat zo nu en dan speeltijd op Studio Brussel krijgt. Of dat een welgekomen steuntje in de rug of commerciële kaakslag is, laten we aan u over. Hoe dan ook: de song heeft een meezinggehalte waar ook de Desselse wei niet immuun voor was.
Bijwijlen had het optreden meer weg van openluchttheater dan een muziekconcert. Hun dramatische gimmick is geen unicum in het genre en tilt de muziek vaak naar een hoger niveau. Ook bij Ghost is dat het geval, waar de lijzige, koele stijl van Tobias Forge – Cardinal Copia voor de vrienden – een prima aanvulling vormt bij het sacrale en mystieke opzet van de band.
Enkel een geslaagd stukje theater is niet voldoende, ook de songs moeten er zijn.
Helemaal klaar dus voor promotie naar de Premier League van de metal? Madam Soleil zijn we niet, maar we gokken toch op ‘neen’. Waar grootse metalbands zich onderscheiden, is hun vermogen om op regelmatige basis de genrebarrière te doorbreken en ook het mainstream gepeupel te bereiken. Enkel een geslaagd stukje theater is niet voldoende, ook de songs moeten er zijn.
Hoewel het schoentje knelt in dat departement, is een pluim op de hoed van Ghost zeker aan de orde. Muzikaal en vocaal laten ze weinig tot geen steken vallen, en in de show is duidelijk een flinke portie zweet gestoken. Op de vijfde passage van Ghost op Graspop was weinig aan te merken, maar die kroon is voor iemand anders weggelegd.
