Direct naar artikelinhoud
Reportage

"Al dat volk voor die madam uit IJsland"

We keken samen met de oudjes van Ter Rive naar Björk op het Gentse Sint-Pietersplein
Beeld Illias Teirlinck

"Voor wat er te zien is, vind ik het wat overdreven." Drie Gentse rusthuisbewoners met zicht op het Sint-Pietersplein verkochten woensdagavond zitjes voor het concert van Björk. Verslag van een vertederende avond in het rusthuis, met een IJslandse zangeres die voor de soundtrack zorgde.

"Zo'n bende volk, wat staat dat hier eigenlijk te doen?"

"Die komen allemaal voor die madam uit IJsland."

"Da's goed mogelijk." 

Urbain zit aan het raam en tuurt naar het Gentse Sint-Pietersplein, waar mensen toestromen voor Björk. Hij blijft zich maar verbazen over de opkomst. Elke drie minuten zegt hij: "Ze komen nog altijd de trap af." Of: "Als je ze allemaal zou tellen, je zou nogal verschieten." Als Wies, zijn concertdate voor de avond, hem vertelt dat er op een muziekfestival als Rock Werchter wel honderdduizend mensen rondlopen, trekt hij grote ogen.

Urbain is een van de drie bewoners van rusthuis Ter Rive die woensdagavond een balcony seat aanbood - oftewel een stoel in zijn kamer met zicht op het plein. Voor zo'n zitje betaalde je evenveel als voor een regulier ticket, en je kon er ook mee op het plein zelf gaan kijken, want niemand die durft voorspellen hoelang de oudjes het 's avonds trekken. Het geld gaat naar de sociale organisatie Enchante, de wat vereenzaamde bejaarden krijgen volk over de vloer, en de tien gegadigden een uniek zicht.

Nu ja, niemand die hier veel van Björk zelf gezien heeft. Omdat de balcony seats eerder uitkijken op de zijkant van het podium, maar vooral omdat de IJslandse in Ter Rive een bijrol speelt. "Ik heb eigenlijk niets met Björk", horen we zelfs niet eens zo verwonderlijk.

Het is druk in de kamer van 94-jarige Yvonna, die alvast haar nachtkleed heeft aangetrokken

Snapchat

Bij Yvonna worden schaaltjes chips, toastjes en salami aangedragen. Het is druk in de kamer van 94-jarige vrouw, die alvast haar nachtkleed heeft aangetrokken. Dimitri is hier - al zal die tijdens het optreden toch naar het plein afzakken - en Celine met haar elfjarige dochter Lily, die pas die dag voor het eerst naar Björk geluisterd heeft. "Niets voor mij, maar ik moet openstaan voor nieuwe dingen." 

Yvonna heeft geen kinderen en nog weinig familie. Ze krijgt nauwelijks bezoek en op het einde van de avond zal ze fluisteren dat ze eenzaam is. Maar het duurt niet lang of ze krijgt van Celine een schoudermassage, en Lily maakt samen met Yvonna filmpjes voor Snapchat. Met een vergrootglas tuurt Yvonna naar het scherm van de smartphone, en ze giechelt als ze zichzelf ziet met een bloemenkransfilter. 

Celine en haar elfjarige dochter Lily kijken samen met Yvonna (94) naar Björk.Beeld Illias Teirlinck

Van Björk heeft ze nog nooit gehoord, en de zangeres interesseert haar niet in het minst. Dat Prince hier al eens passeerde, en Leonard Cohen, is evenmin blijven hangen. Ja, ze zet al eens haar raam open als er wat gebeurt op het plein, maar mooi vindt ze het zelden. De wat hardhorige Yvonna luistert zelf naar klassieke muziek en Radio 2. "Maar dit is nekeer iets anders."

Lily legt haar ondertussen geduldig het concept 'voorprogramma' uit en zegt dat Björk zelf pas over een half uur haar opwachting maakt. En dan, kurkdroog: "Maar ze is een zangeres, dus ze zal waarschijnlijk veel te laat beginnen. Yvonna, een chipke?"

"Fishsticks?"

"CHIPS!"

Wies luistert samen met Urbain.Beeld Illias Teirlinck

Een paar kamers verder blijft Urbain gefascineerd kijken naar de massa die voor zijn neus samentroept. "Daar staat meer dan duizend man, hoor", zegt hij tegen Wies, die al heel de avond met hem aan de praat is. 

En Lily blijkt gelijk te hebben: Björk begint een dik kwartier later aan haar show. 

Urbain begrijpt het niet helemaal. "Voor wat er maar te zien is, vind ik het een beetje overdreven." Wies: "Je zal het wel merken als het publiek begint te joelen." En als de eerste klanken eindelijk door de boxen gejaagd worden, veert Urbain een beetje op van het verschieten. Of hij de muziek mooi vindt, vraagt Wies, maar er komt geen antwoord meer. 

Of Björk woensdagavond al dan niet teleurstelde, niemand die het hier wat kan schelen. Urbain valt stil en Wies gaat iemand zoeken die hem in bed kan helpen, Yvonna laat zich gewillig entertainen door een dansende Lily en een verdieping lager is Lucien in de wolken met zijn gezelschap: vier jonge, dansende vrouwen, tussen wie de ex-militair zich kranig houdt. Rug recht en borst vooruit. 

Later die avond, als zijn compagnie weg is en hij zijn pyjama heeft aangetrokken: "Dat was een mooie groep. Ik denk dat het serieuze meisjes zijn." Dat hij vroeger ook veel gedanst heeft maar nu te vermoeid is, vertelt hij nog. De avond ervoor, tenslotte, was er ook al voetbal te zien op het plein en normaal ligt hij toch al even in bed.

Of Björk woensdagavond al dan niet teleurstelde, niemand die het hier wat kan schelen
Militair op rust Lucien.Beeld Illias Teirlinck

In het rusthuis kriebelt het om dit nog eens te proberen en in elke kamer worden beloftes over bezoekjes gemaakt. Lucien, als we hem welterusten wensen: "Ik heb veel plezier gehad. Mijn hart klopt voor jullie."