Deze video is niet meer beschikbaar. We beschikken momenteel niet over de rechten om deze video aan te bieden.
Ongeziene taferelen op Pukkelpop: Willy Sommers maakt droom waar en speelt Marquee plat
Een festivalwei na twee volle dagen en een feestavond wakker schudden met Vlaamse klassiekers: het opzet van Mauro Pawlowski en Daan om met Willy Sommers naar Pukkelpop te trekken was even gek als geniaal. Maar Mauro en zijn Kempenzonen hebben de Marquee op de vroege middag op zijn kop gezet. Willy Sommers werd onthaald als een held. "Ik heb er maanden naar uitgekeken om voor jullie te kunnen zingen", zei de Vlaamse zanger geëmotioneerd.
Dit moet een van de meest gehypete concerten van Pukkelpop 2018 geweest zijn. Willy Sommers geflankeerd door Mauro Pawlowski, Daan, Sennek en Koninklijke Fanfare de Kempenzonen uit Tielen: nog voor 12 uur brengt die opstelling veel volk op de been op de wei. Eén richting gaat de volksstroom uit: de Marquee. Daar vallen de talrijke bordjes met boodschappen "show us your Willy", "King Willy", en "laat de zon in ons hart Willy" meteen op. Pukkelpop is klaar voor iets uitzonderlijks.
Bordjes met "Laat de zon in ons hart Willy" domineren: Sommers wordt bijzonder warm ontvangen in de Marquee.
Wie louter voor Willy Sommers kwam, moest geduld hebben. Koning Willy zou zich pas in het tweede deel van het optreden laten zien. "Callboy" Rik Verheye neemt de honneurs waar als "master of ceremony" en backingzanger. Eerst is het aan "luitenant Mauro Pawlowski", daarna aan "Generaal Daan", wiens nummers "Victory", "The Player" en "Icon" uitstekend tot zijn recht komen in een bigbandjasje, ondersteund door enkele mooie trompetsolo's. Dan is het eerst nog aan Songfestivaltrots Sennek, die met een cover van Ann Christy's "Dag vreemde man" het vuur écht aan de lont steekt. Een ideaal brugje naar Sommers' Nederlandstalige repertoire.
En dan is hij daar: "de sultan van het Vlaamse lied", zoals Rik Verheye hem aankondigt. Het dak van de Marquee vliegt er al bijna af voor Sommers één noot gezongen heeft. Sommers moet die warme ontvangst even doorslikken. Tot tranen toe is hij bewogen. "Ik heb er maanden naar uitgekeken om voor jullie te kunnen zingen", klinkt het.
"Als een leeuw in een kooi", inclusief zwaai met de armen boven het hoofd, walst de Marquee plat. De tekst wordt door jong en oud woord voor woord meegebruld. En dat is ook het geval bij "Zeven anjers, zeven rozen", en "Laat de zon in je hart". Met de tekst "geniet van het leven, want het duurt nog maar even" had het evengoed het lijflied van Pukkelpop kunnen zijn. Het refrein van het nummer wordt ook nog lang na het concert uitbundig gezonden op de wei.
Sommers die hartjes vormt naar het publiek, Daan die mee aansluit in een polonaise: ongeziene taferelen zijn het op een festival.
Sommers geniet. Aandoenlijk speelt hij gitaar broederlijk zij-aan-zij met Daan, die even later aanhaakt tijdens een polonaise. Unieke taferelen die we hier nog nooit gezien hebben. Sommers jut het publiek nadien nog op, en gooit hen een berg hartjes toe. Dit is de show van zijn leven, én eentje voor de geschiedenisboeken van Pukkelpop.
Misschien volgend jaar een tent met enkel Vlaamse artiesten op de openingsavond, Pukkelpop? Er is duidelijk een publiek voor. Want een vreemde eend in de bijt is Sommers allerminst gebleken.
VIDEO: bekijk hieronder de reportage uit "Het journaal"
Deze video is niet meer beschikbaar. We beschikken momenteel niet over de rechten om deze video aan te bieden.
