De actievoersters droegen enkel schoenen en een zwart slipje. Ze hielden een spandoek in de lucht waarop in het Frans stond geschreven: “Dit is geen schandaal, kinderen opsluiten is dat wel”. Daarmee verwezen ze naar de opsluiting van een migrantengezin in het gesloten centrum van Steenokkerzeel. Dezelfde boodschap stond ook op hun borst te lezen. Op hun rug stond in zwarte letters: “Shame on Belgium”. De vrouwen werden uiteindelijk door twee mannen van het bloementapijt op de Grote Markt geleid.

De activistes gaven te kennen dat ze niet tot de feministische protestbeweging Femen behoren. Maar ze kozen voor deze vorm van actie om een hommage te brengen aan Oksana Shachko, de medeoprichter en ex-lid van Femen die vorige maand op 31-jarige leeftijd dood aangetroffen werd in haar appartement in Parijs.

Het anonieme collectief voerde de actie zondag uit in samenwerking met performster Mireia Arnella. Bloemen platlopen en de kleren uittrekken is minder schandalig dan “de verklaringen van onze ministers en het beleid dat ze voeren”. “Kinderen opsluiten die de miserie ontvluchten waarmee onze consumentistische paradijs is opgebouwd, dat is schandalig”, zeggen ze. Ze nemen daarbij het beleid van de federale regering fel in het vizier.

Nog tot en met vandaag was het bloementapijt te zien voor het brede publiek op de Grote Markt in Brussel. Enkele bezoekers die het hele gebeuren van dichtbij volgden, reageerden misnoegd: “En het werk dat de mensen in het bloementapijt gestoken hebben?”, klonk het.

Amnesty International

Eerder deze week protesteerde Amnesty International aan het kabinet van premier Charles Michel (MR) in de Brusselse Wetstraat: met een 20 meter lange banner en 150 knuffels sprak de mensenrechtenorganisatie zich fel uit tegen de opsluiting van de kinderen.

“België geeft al enkele jaren het goede voorbeeld door gebruik te maken van alternatieven voor de opsluiting van kinderen, maar vandaag zet ons land een verontrustende stap achteruit”, zei Lore Van Welden, woordvoerder van Amnesty International Vlaanderen. “Dat kinderen achter tralies gezet worden wegens hun migratiestatus, onder toezicht van camera’s en bewakers, is een ondraaglijke gedachte. De gezinsunits zien er misschien gloednieuw uit, maar een gevangenis blijft een gevangenis.”