Zuid-Koreanen in Noord-Korea voor langverwachte familiereünie: "Nooit geloofd dat deze dag zou komen"
Tientallen Zuid-Koreanen zijn de zwaarbewaakte grens met Noord-Korea overgestoken voor een hereniging met familieleden van wie ze sinds de Koreaanse oorlog (1950-1953) gescheiden zijn. De meeste deelnemers zijn ouder dan 80 jaar. Zo is er een 92-jarige vrouw die voor het eerst haar zoon (71). Ze raakte hem kwijt tijdens haar vlucht naar het zuiden, hij was toen 4 jaar. “Ik heb nooit kunnen geloven dat deze dag ooit zou komen”, zegt ze. “Ik wist zelfs niet of hij nog leefde.”
Vanuit de havenstad Sokcho zijn 14 autocars vertrokken naar Kumgangsan, een berg in het zuidoosten van Noord-Korea. Aan boord tientallen Zuid-Koreanen, de meeste flink op leeftijd, die uitgeloot werden voor een ontmoeting waar sommigen al hun leven lang naar uitkijken.
Sinds 1985 zijn er een 20-tal herenigingen georganiseerd waarbij verscheurde families de kans krijgen op een korte reünie. De vorige dateert van 2015. Deze nieuwe reünie volgt op de hernieuwde toenadering tussen de twee Korea's, met als hoogtepunt de ontmoeting tussen de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un en de Zuid-Koreaanse president Moon Jae-in enkele maanden geleden.
Bijna 60.000 Zuid-Koreanen hadden zich opgegeven voor deze hereniging. De oudste deelnemer is Baik Sung-kyu, 101 jaar. Hij zal zijn kleindochter voor het eerst ontmoeten. Hij heeft cadeaus voor haar meegebracht: ondergoed, sokken, tandenborstels en tandpasta. "En ook 20 lepels in inox", zegt hij bij het persagentschap AFP. "Ik heb alles gekocht omdat dit mijn laatste kans zal zijn."
Ik weet niet hoe lang ik nog te leven heb, dus ik ben heel gelukkig dat ik ben uitgekozen
De 91-jarige Moon Hyon-sook zal haar jongere zus terugzien. "Ik weet niet hoe lang ik nog te leven heb, dus ik ben heel gelukkig dat ik deze keer ben uitgekozen", zegt ze aan het persagentschap Reuters.
De familieleden kunnen elkaar gedurende drie dagen zes keer ontmoeten, goed voor een totaal van elf uur. Wie de hereniging al meemaakte, getuigt dat dat veel te kort is. Het afscheid dat volgt is meestal erg emotioneel.
Bekijk hier het verslag uit Het Journaal
