Marie Vinck: "Het choqueerde me hoe preuts en ouderwets onze Vlaamse maatschappij was"

Spanning troef op maandagavond bij VTM. De fictiereeks '13 Geboden' – die in het buitenland al mateloos populair bleek – neemt de kijker mee in de wereld van een seriedoder die op een gruwelijke manier gebruikmaakt van de geboden uit de Bijbel om de wereld een geweten te schoppen. Actrice Marie Vinck kruipt, aan de zijde van Dirk Van Dijck, in de huid van de zowel fysiek als mentaal gehavende politie-inspecteur Vicky. "Mijn personage heeft al heel wat meegemaakt, waardoor ze veel minder onbevangen in het leven staat. Ik had dus behoorlijk wat heftige en emotionele scènes, maar wat filmen vooral zwaar maakt, zijn de lange draaidagen. Je moet ook voortdurend uiterst geconcentreerd blijven. Anderzijds is dat net het fijne aan een hoofdrol: je kan echt iets laten zien."

"Nadien heb ik vooral theater en wat film gedaan. Een bewuste keuze, ik probeer alles wat te doseren op carrièrevlak. Ik ben niet zo graag bekend bij het grote publiek. En als je meespeelt in een televisieserie, word je nu eenmaal vaker herkend. Ik doe dat dus maar om de zoveel jaar, om nog een beetje anonimiteit te bewaren."

"Dat heb ik intussen losgelaten. Destijds had ik het daar veel lastiger mee. Het choqueerde me hoe preuts en ouderwets onze Vlaamse maatschappij was om zoveel aandacht te schenken aan iemand die wat minder kleren droeg. En het maakte me vooral kwaad dat er geen haan naar kraait als het om een man gaat. Niettemin zou ik het opnieuw doen, als een scène dat vereist. Al ben ik er wel iets voorzichtiger in geworden, juist omwille van de reacties. Die zijn gewoon vermoeiend."

"Dat gevoel heb ik totaal niet. Die verhalen hebben volgens mij niets te maken met naaktscènes, maar met een soort van seksuele intimidatie op de set, tussen het draaien door."

"Klopt, maar ik heb altijd heel goed en probleemloos samengewerkt met Bart. Van seksueel grensoverschrijdend gedrag is nooit sprake geweest. Ik heb dat in heel mijn carrière trouwens nog nooit meegemaakt."

"En dat siert haar enorm. Ik vind het ook heel goed dat daar aandacht aan wordt besteed, want er dringt zich inderdaad een mentaliteitsverandering op. Maar zelf blijf ik daar liever buiten, aangezien ik geen ervaringsdeskundige ben."

"Het is altijd opletten geblazen voor het vervagen van menselijke afspraken in onze maatschappij, wat normen en waarden uiteindelijk zijn. Ik merk ook dat sociale media daar niet echt bij helpen. Ik vind het heel heftig hoe er soms schaamteloos gekakt wordt op anderen vanuit de anonimiteit die sociale media bieden."

"Dat valt nog mee. Ik heb al wat opmerkingen over me heen gekregen, en ik trek me dat altijd aan, maar na een paar uur is dat gevoel weggeëbd. Ik vind het vooral triest dat je voldoening haalt uit mensen kwetsen. Respect voor anderen is toch de basis van alles."

"Tuurlijk! Maar sommige leugens zijn minder erg. Als je een verhaal vertelt dat je met een korrel zout moet nemen of als je niet eerlijk je mening geeft om iemand niet te kwetsen: dat is ook liegen. Maar wel begrijpelijk dat mensen het doen."

"Misschien leef ik in een niche zonder werkelijkheidswaarden, maar ik heb het gevoel dat er tussen ouders en kinderen veel kleinere generatiekloven zijn dan dertig jaar geleden. Er is veel minder rebellie nodig van jongeren, ook omdat de tijden en dus ook de ouders ruimdenkender zijn geworden. Ik heb alleszins een goede band met mijn ouders en ik hoop dat later te vertalen naar mijn dochter toe."

"Heel goed. Ze is veranderd van een baby in een temperamentvol en sociaal meisje op twee benen (lacht). Ik was als kind wat voorzichtiger en banger, Gloria is superenthousiast en kent bijna geen angst. Wat soms een beetje gevaarlijk is (lacht)."

"Ik vind dat ik soms nog wat meer moet leren te ontspannen als mama. Ik wil het nog allemaal iets te goed doen. Daarnaast ben ik kwetsbaarder geworden, mijn inlevingsvermogen in het leed van anderen is nog groter geworden."

"En achteraf bekeken was dat ideaal. De dingen die ik wilde doen, heb ik gedaan, al heb ik eigenlijk niet het gevoel dat Gloria me nu op gelijk welk vlak tegenhoudt."

"Ik ga nog altijd met heel mijn hart werken. Een paar maanden geleden hebben we met FC Bergman (het theatergezelschap van o.a. Marie en Matteo Simoni, nvdr.) zelfs onze grootste productie ooit gemaakt. Het enige verschil: als ik nu even geen job heb, geniet ik gewoon van de tijd met mijn dochtertje. Vroeger liep ik de muren op. En als mijn vriend (acteur Stef Aerts, red.) en ik het allebei even heel druk hebben, is er ook geen probleem. We zijn goed omringd door familie. Als we toeren met een theaterstuk, gaat altijd één van onze zussen of mama’s mee om backstage voor Gloria te zorgen."

"De grootouders genieten in elk geval enorm van het grootouderschap. Als je al wat ouder bent en iets minder ambitieus omdat je al veel bewezen hebt, dan kan je in alle rust meer aandacht aan je kleinkind schenken."

"Je hoort vaak verhalen van mensen die mekaar kwijtspelen, maar Gloria heeft onze relatie juist verdiept. Je deelt toch nog iets extra's met elkaar. Een huwelijk is een belofte die op elk moment verbroken kan worden, een kind is een verbintenis voor het leven. Tegelijk geloof ik dat je uit elkaar kunt gaan en nog perfect samen voor je kind kunt zorgen, als goede ouders. Zelf heb ik dat ook zo ervaren toen mijn ouders uit mekaar gingen."

"Voorlopig absoluut nog niet, maar je weet nooit wat de toekomst brengt. Eén ding is zeker: ik ben gelukkig zoals het nu is. En daar wil ik volop van genieten."