Mijn eerste verkiezingen als gewone burger

Louis van Dievel, schrijver en journalist, kijkt elke week met een guitige blik naar de kleine en grote actualiteit. Vandaag: "Ik zal u iets bekennen: ik zal stiekem blij zijn als het maandag 15 oktober is. En ik niet alleen, ik kan het u verzekeren." 

opinie
Louis van Dievel
Louis van Dievel is schrijver en journalist. Hij was journalist bij VRT NWS.

De verkiezingen van zondag zijn de eerste in net geen veertig jaar die ik thuis ga doorbrengen (achter de stoof, had ik bijna gezegd) en niet op een nieuwsredactie. Ik ga stemmen, uiteraard, ik geloof nogal sterk in burgerplicht, maar daarna...

De plannen voor zondag liggen nog niet vast. Wat ik zeker niet van plan ben, is de hele dag televisiekijken of urenlang de verkiezingen online volgen, zoals ik vroeger placht te doen, toen dat nog bij mijn beroep als journalist hoorde. Ik neem mij voor om pas om zes uur 's avonds een eerste keer VRTNWS.BE aan te klikken (en niet tijdens het eten naar mijn pc te kijken, en om tien uur weer af te sluiten); afwachten of dat lukt.

Hoe de kaarten vallen

U mag daar vooral niet uit besluiten dat het me niet interesseert. Wel integendeel. Ik ben razend benieuwd naar de uitslagen in pakweg Antwerpen, Gent, Leuven en Oostende, where the action is. Ik wil wel weten hoe het in mijn geboortestad Mechelen afloopt. Hoe de kaarten in Kalmthout liggen, de gemeente waar ik dertig jaar heb gewoond en waar onvermijdelijk een stukje van mijn hart is achtergebleven. Ik wil weten hoe de kaarten in De Parel der Kempen vallen, waar ik  nog maar een jaar geleden naartoe ben verhuisd, en waar ik nog een halve vreemdeling ben. Ik heb mijn best gedaan, hoor, ik heb alle verkiezingsbeloftes en kandidatenlijsten uitgeplozen, heb af en toe moeten grinniken om de amateuristische folders die in mijn brievenbus vielen, maar ik ben en blijf een buitenstander die nog niet goed weet waar het om draait in Westerlo.

Het interesseert me als burger, niet langer als journalist, en dat is een wereld van verschil, neemt u het van mij aan. Het scheelt hem vooral in tijdsbesteding.

Onder een stolp

Journalisten leven onder een stolp. Ze zijn professioneel nieuwsgierig, willen alles weten, alles achterhalen, alles doorgronden en analyseren en ze hebben daar een dagtaak aan. Ze worden er zelfs redelijk goed voor betaald.

Die al dan niet milde bezetenheid houdt overigens niet op als de werkuren voorbij zijn. Ook op de trein naar huis of in de file en ’s avonds aan tafel en daarna voor de televisie kunnen ze van dat beroep niet scheiden. Ook ik heb die gradaties van “nieuwsverslaving” altijd normaal gevonden, het hoorde erbij, je kunt niet van 9 tot 5 journalist zijn.

Maar in feite is het een luxeberoep.

Arme partners, denk ik nu weleens. Of arme kinderen.

Niet die luxe

“Gewone” mensen hebben die luxe niet. Als ze werk hebben, zijn ze meestal een uur of tien per dag van huis, en als ze geen werk hebben, is werk zoeken een stresserende dagtaak. Daarna moeten er boodschappen gedaan worden, het kroost moet opgehaald worden bij oma en opa of in de kinderopvang, er moet gekookt of opgewarmd worden, er moet gegeten, afgeruimd, opgeruimd en bijgepraat worden over de dag, en pas als dat allemaal achter de rug is, is er tijd voor iets anders.

Dat kunnen de de verkiezingen zijn, maar zeker is dat niet, want ook al wil het cliché dat het persoonlijke politiek is, voor veel mensen staat “de politiek” niet bovenaan hun to-do-lijstje. En dat is een understatement.

Een bekentenis

Ik begreep dat vroeger niet, ik vond dat iedereen zich toch minimaal voor de verkiezingen moest interesseren, want ging het per slot van rekening in de Dorpsstraat en in de Wetstraat niet om onze toekomst? Ik verwachtte niet meer of niet minder dan dat iedereen het verkiezingsnieuws van nabij zou volgen, zoals ik zelf deed. Ik leefde onder de stolp. Dat is veranderd nu ik gepensioneerd ben en mijn prioriteiten elders liggen. Bij “op de kleintjes letten”, bijvoorbeeld.

Ik zal u iets bekennen: ik zal stiekem blij zijn als het maandag 15 oktober is. En ik niet alleen, ik kan het u verzekeren.

VRT NWS wil op vrtnws.be een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over actuele thema’s. Omdat we het belangrijk vinden om verschillende stemmen en meningen te horen publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van zijn vereniging. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst. Wilt u graag zelf een opiniestuk publiceren, contacteer dan VRT NWS via moderator@vrt.be.

Meest gelezen