De MR heeft er een paar dagen moeten over nadenken, maar is nu toch tot de conclusie gekomen dat de uitslag van zondag niet goed was, zeker in Brussel. ‘We nemen de tijd om collectief na te denken over deze achteruitgang om ons te herpositioneren voor 2019. We hebben er allemaal belang bij om verenigd te blijven. We moeten de rangen sluiten’, zei de woorvoerder van voorzitter Olivier Chastel vandaag.

Het is een scherp contrast met maandag. Toen probeerde Chastel iedereen er nog van te overtuigen dat zijn partij best een goede uitslag had behaald. Jean Faniel, de directeur van het Crisp (Centre de recherche et d’information socio-politiques), deed dat meteen af als prietpraat. ‘De terugval bij de MR is significant en algemeen zichtbaar. Het is een tendance de fond’, zei hij in deze krant.

Intussen laten misnoegden bij de MR van zich horen. Boris Dilliès, de MR-burgemeester van Ukkel – een van de twee Brusselse MR-burgemeesters die overleefden – spuide zijn gal vandaag in Le Soir. ‘We gaan niet rond de pot draaien, de cijfers zijn echt niet goed. We zijn lang de eerste partij geweest in Brussel en nu zijn we de derde. En als je niet gewonnen hebt, dan heb je verloren. En dat is niet de fout van anderen.’ Hij verwijst daarmee naar de steile opmars van Ecolo. Die werd onder meer door Chastel ingeroepen als verzachtende omstandigheid. ‘We hadden die groene golf niet verwacht, dat klopt’, zegt Dilliès, ‘maar zo’n zware blauwe val hadden we nog minder verwacht.’

Quiches en compost

Dilliès trekt zijn partijgenoten aan de oren. Lacherig doen over SP.A’er Pascal Smet als Brussels ‘minister van het immobilisme’ helpt zijn partij noch de Brusselaar vooruit. ‘We moeten met oplossingen komen. Mijn partij heeft te lang misprijzend gekeken naar de zachte mobiliteit.’ Dat betekent niet dat er meer groen in het blauwe programma moet komen. ‘Surtout pas! Faire ça, c’est prendre les gens pour des quiches.’ Een uitdrukking die zich moeilijk laat vertalen, maar aan duidelijkheid niets te wensen overlaat. ‘Het volstaat niet om te zeggen dat “ik ook een composthoop in mijn tuin heb”. We moeten ons niet baseren op marketing of communicatie, maar op wat we doen, op onze eerlijkheid.’

Een Franstalige liberaal die ambitie heeft voor Brussel, is minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders. Dat zegt Reynders zelf ook. Dilliès zou willen dat deze de daad bij het woord voegt. ‘Hij moet de lijst voor het Brussels Gewest trekken. Als hij kandidaat is voor de Kamer, is de boodschap helemaal vertroebeld. Er wordt vaak over zijn aura gesproken en zijn potentieel. Maar daar zijn we niets mee als dat niet benut wordt. Hij moet de maat aangeven en niet aan de kant blijven staan.’ Reynders was niet bereikbaar voor commentaar.

Links, nee rechts!

Ook in La Libre werd een Brussels MR-kopstuk bereid gevonden om zijn beklag te doen. Vincent De Wolf, die andere MR-burgemeester (van Etterbeek) die de Brusselse verkiezingsnacht overleefd heeft, zei daar dat de partij zich moest aanpassen aan ‘de Brusselse realiteit’. De rechtse as van Brussels Parlementslid Alain Destexhe (MR) en de uit het Brusselse stadhuis geknikkerde Alain Courtois (MR) moet de partij volgens hem laten vallen. De Wolf pleit voor een sociaal-liberale koers.

Het duurde niet lang voor Destexhe hem van antwoord diende. Hij liet aan het persagentschap Belga weten dat hij bereid is om in mei de Brusselse lijst te trekken. En wel naar rechts. ‘Als de MR niet rechtser wordt, wordt ze irrelevant in het politieke debat en zal ze uiteindelijk bijdragen aan het einde van België.’