Oud-journalist Hugo de Ridder (86) overleden

© Jimmy kets

Oud-politiek journalist bij De Standaard Hugo de Ridder is overleden. De Ridder werd 86 en is staat vooral bekend als onderzoeksjournalist en auteur van het boek ‘De keien van de Wetstraat’.

ast

De Ridder is niet minder dan een icoon van de Vlaamse journalistiek. Hij begon zijn carrière in de politiek, als secretaris op het CVP-kabinet van toenmalig partijsecretaris Leo Tindemans.

Enkele jaren later, in 1966, ging Hugo de Ridder aan de slag bij De Standaard. Hij maakte furore op de politieke redactie, onder andere door de schandalen ronde de Regie van Telegraaf en Telefoon (RTT) bloot te leggen. De Ridder kon aantonen dat leden van de socialistische partij belang hadden bij de aanbesteding van gebouwen van de RTT. Zijn artikels leidden uiteindelijk tot het ontslag van staatssecretaris Abel Dubois.

Bij het faillissement van De Standaard en de overname door de Vlaamse Uitgeversmaatschappij in 1976 speelde hij samen met Manu Ruys ook een belangrijke rol in het waarborgen van de identiteit en de autonomie van de krant. De Ridder bleef bij de krant tot 1990.

Ook na zijn lange loopbaan bij De Standaard bleef hij actief als onderzoeksjournalist. Zo onthulde de Ridder in 1991 nog 'de gesprekken van Poupehan' tussen Wilfried Martens, vakbondsleider Jef Houthuys, bankier Hubert Detremmerie en Fons Verplaetse, de latere voorzitter van de Nationale Bank. Naast de bekende boeken De keien van de Wetstraat en Sire, geef mij honderd dagen schreef Hugo De Ridder ook de biografieën van bekende christendemocratische kopstukken Jean-Luc Dehaene en Wilfried Martens.

In 2001 publiceerde Hugo de Ridder zijn eigen memoires, Geen blad voor de mond. Hij deed dat twee jaar na Manu Ruys, die andere legendarische Standaard-journalist. Wetstraatjournalist Bart Brinckman recenseerde de memoires van De Ridder.

De Ridder leverde de voorbije jaren nog geregeld bijdrages voor De Standaard. Enkele zomers geleden liet hij zijn licht schijnen over 'zijn' generatie, die van de tachtigers. 'Ik blijf nieuwsverslaafd', zei hij de toen 84-jarige oud-journalist. 'Wanneer ik mijn kranten niet uitlees of Canvasafspraken oversla om naar Thuis te kijken, voel ik me schuldig.'

En bij het overlijden van zijn 'vereerde leermeester' Manu Ruys in 2017 blikte De Ridder op de opiniepagina's van De Standaard terug op de geschiedenis van deze krant.

Zijn laatste publicatie dateert uit 2016, toen Een charismatisch politicus. Zedenschets uit de Wetstraat verscheen. Hugo de Ridder werd 86 jaar.

'De journalistiek verliest een van zijn visionaire iconen'

© Michiel Hendryckx

Er stromen tal van reacties binnen op het overlijden van oud-journalist Hugo De Ridder. De gewezen onderzoeksjournalist van De Standaard overleed zaterdag op 86-jarige leeftijd.

De journalistiek in ons land verliest met het overlijden van Hugo de Ridder één van zijn visionaire iconen die heel wat sporen nagelaten heeft. Dat zegt Pol Deltour, secretaris-generaal van de Vlaamse Vereniging van Journalisten (VVJ). Deltour herinnert zich de Ridder als een bijzonder joviale man.

'De Ridder situeerde zich op de wip tussen twee grote periodes van de journalistiek in ons land, met name de gepolitiseerde en de onafhankelijke, ontvoogde pers. Zoals hij tijdens de gepolitiseerde periode aan onderzoeksjournalistiek deed, was niet evident. In die zin heeft hij ook een visionaire rol gespeeld in die evolutie', aldus Deltour.

'Aandacht voor de individuele politicus'

'Wat indertijd nieuw was voor mij was de aandacht die Hugo de Ridder samen met Knack-hoofdredacteur Sus Verleyen in zijn schrijfsels had voor de individuele politicus en de cruciale rol die deze soms speelt in bepaalde politieke ontwikkelingen'. Dat zegt de Leuvense socioloog Luc Huyse in reactie op het overlijden van Hugo de Ridder.

'Indertijd hadden journalisten vooral aandacht voor taktieken en strategieën van structuren zoals partijen en vakbonden. De Ridder en Verleyen hebben een nieuwe trend ingeleid waarin media niet louter meer oog hebben voor het collectief maar ook voor een andere dimensie, met name de rol van de individuele politicus', aldus Huyse.

Dat die rol in bepaalde gevallen zeer groot is, bewijst volgens Huyse bijvoorbeeld het overleg in de jaren 80 in Poupehan. De Ridder onthulde daarvan het bestaan, waarbij eerste minister Wilfried Martens, ACV-vakbondsleider Jef Houthuys, Fons Verplaetse en toenmalig BAC-voorzitter Hubert Detremmerie 'en petit comité' onder meer maatregelen bespraken voor het herstel van de Belgische economie.

'Bijdrage aan het ontsluieren van de machtsprocessen'

Ook op Twitter zijn er heel wat reacties op het overlijden van Hugo de Ridder. Vlaams minister-president Geert Bourgeois noemt de Ridder 'lange jaren een sterkhouder van De Standaard, eminent Wetstraat-en onderzoeksjournalist, auteur van vele vaak onthullende politieke boeken'.

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Volgens Dave Sinardet, professor Politieke Wetenschappen, leverde de Ridder 'een considerabele bijdrage aan het ontsluieren van de machtsprocessen in de Belgische politiek'. 'Boeken als 'De keien van de Wetstraat' en 'Sire, geef mij 100 dagen' werden klassiekers in de Belgische politieke geschiedschrijving.'

Peter Vandermeersch, gewezen hoofdredacteur van De Standaard en nu hoofdredactie bij de Nederlandse krant NRC, roemt de Ridder als 'journalistiek icoon'.

Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits beschouwt hem als 'decennialang ons politiek geheugen'. VTM-journalist Dirk Vanden Bogaert omschrijft De Ridder dan weer als 'Zelf een 'Kei in de #Wetstraat'

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Gewezen reclamemaker Guillaume Vanderstichelen heeft "heel fijne herinneringen aan Hugo de Ridder. Groot journalist en aangenaam gezelschap".

Pieter Timmermans, topman van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO), "verslond zijn boeken 'De keien van de Wetstraat' en 'Sire, geef mij honderd dagen' en begreep zo hoe de Wetstraat 'echt' functioneert".