Sp.a: “Keuze voor F-35 al veel langer gemaakt, regering zoekt manier om die dure vliegende Fyra’s aan de bevolking te slijten”

De federale regering startte in maart 2017 de selectieprocedure voor een nieuwe gevechtsvliegtuig. Aanvankelijk ging het om een contract van 3,6 miljard euro, met een waarde van 15 miljard euro voor de levensduur van het toestel dat op een veertigtal jaar geschat wordt. Twee regeringen antwoordden conform de regels van de aanbesteding: de Amerikaanse regering met de F-35 Lightning II van de Amerikaanse groep Lockheed Martin, en het Verenigd Koninkrijk met de Eurofighter van een consortium met ook Duitsland, Spanje en Italië.

Het Amerikaanse aanbod gold formeel tot 14 oktober, de dag van de lokale verkiezingen in ons land, maar werd volgens een betrouwbare bron met twee weken verlengd tot eind oktober. Na twee kernkabinetten, op 4 oktober en vorige week, beschikken de topministers over alle informatie om een onderbouwde beslissing te nemen. Meerdere regeringsbronnen laten verstaan dat de keuze reeds impliciet is gevallen voor de F-35. "De regering zoekt nog naar een formule om de Amerikaanse keuze uit te leggen", verklaarden ze, zonder met naam geciteerd te willen worden. 

“De beslissing over de aankoop van de F-35-gevechtsvliegtuigen is al lang geleden genomen”, reageert sp.a-Kamerlid Dirk Van der Maelen. Voor Van der Maelen is het duidelijk dat het voor de legertop al in 2012 vastlag dat de F-35 de procedure moest winnen. “Minister Vandeput is kritiekloos meegegaan in het veel te ambitieuze opzet om het duurste technologische snufje op de markt te kopen. Dit toestel is technisch twijfelachtig, buitensporig duur en de aankoopprocedure is meermaals gemanipuleerd. Deze beslissing is zowel financieel, technisch als militair-strategisch onverantwoord.”

De verschillende regeringspartijen waren voor de sp.a’er “te laf om dit voor de gemeenteraadsverkiezingen bekend te maken omdat ze beseffen dat het draagvlak wankel is. Maar de beslissing is er, zo wordt vandaag opnieuw bevestigd, nu is het enkel nog zoeken naar een manier om die dure, vliegende Fyra’s aan de bevolking te slijten”, besluit Van der Maelen, verwijzend naar de rampzalige Italiaanse hogesnelheidstreintoestellen die maar veertig dagen hebben gereden.