“Hololool, geef mij een kool, om Sint Maarten zijn tenen te warmen!” zegt het versje. Wanneer er sprake is van “Kool” lijkt dat toch te betekenen dat het niet zomaar een vuur was, maar eerder een vuurstapel om houtskool te winnen. Wanneer je op de Heuven in Zonhoven begint te graven, kom je op minder dan één meter diepte al in het grondwater, zowel als in het ijzeroer. Dit is duidelijk een uitgelezen plek om ijzer te delven. Er werd eeuwen later zelfs massaal ijzererts vanuit Zonhoven naar Duitsland geëxporteerd. Misschien was het vroeger wel de eerste hulst (Holle)-o-lool van het seizoen? Om enerzijds de slaagkans van een goede hulst-houtskoolproductie te verhogen, en anderzijds de komst van de Wilde Jacht en de dertien verloren dagen tegen te houden, kan dus een Germaans ritueel behouden zijn gebleven waarbij de dorpelingen luid joelend rond het vuur dansen: Holle! Holle! Holle! Is het toeval dat de Kerstman “Ho, Ho, Ho!” roept, wanneer hij net als Wodan/Holle door de lucht scheert? De drielettergrepige uitroep komen we in het teken van Jul ook tegen. Op Youtube is dit fragment te vinden:De drie kerstmannen beginnen met een meerstemmig “Jul Jul Jul”, “Jul Jul Jul”. De vergelijking met “Hol Hol Hol” is opvallend, zo niet doorslaggevend.

Wij kunnen besluiten met het gegrond vermoeden dat de naam “Hololool” direct gelinkt is met de Germaans-Keltische aanloop naar Kerstmis. Vermits het woord alleen in Zonhoven voorkomt duidt dat erop dat daar de traditie ouder is, of tenminste dieper geworteld. Dit kan te maken hebben met een duizenden jaren oude geschiedenis van houtskoolproductie voor de ijzerwinning." (Koen Willems: op de website Hololool)

Het volledige verhaal op: http://www.hololool.net/history.html