Dirk Brossé doet zieke John Williams even vergeten in Londen

Net als 5.000 andere liefhebbers kochten wij maanden geleden kaartjes voor een avond met John Williams in de Royal Albert Hall. De legendarische componist van Star Wars, E.T. en Jurassic Park zou er persoonlijk het London Symphony Orchestra (LSO) dirigeren. Maar net als 5.000 andere liefhebbers kregen ook wij woensdag een mailtje van de concertzaal. De 86-jarige Williams was in Londen, maar lag ziek te ziekenhuisbed. Het was zijn expliciete wens dat het concert toch kon doorgaan, onder leiding van onze Dirk Brossé. En zo werd een “evening with” onverwacht een “celebration of”.

“Not somebody I’d pay to see conduct”, was de teneur op Facebook. Toch is Brossé niet zomaar stand-in. Meer zelfs: hij was al in Londen, om op vraag van Williams de repetities te leiden. “Kan je geloven dat ik niet eens concertkleren bij had”, lacht Brossé net voor het concert. “Ik heb zelfs schoenen moeten huren.”

Uiteindelijk hebben 500 ontgoochelde mensen hun geld teruggevraagd. Evenveel mensen hebben sindsdien een ticket gekocht. Een nokvolle zaal voor wie de muziek primeert op wie de baton zwaait. Al is er ook goed nagedacht hoe die afwezigheid wordt opgenomen. Bij de start wordt een brief van Williams voorgelezen, en meegedeeld dat hij even verderop meeluistert via de live-uitzending op Classic FM. En zo is hij er in zekere zin toch bij.

Onconventioneel

Openen doet het LSO met de ‘Main Title’ van Star Wars. Meteen daarna - nogal onconventioneel voor deze klassieke setting - veert de hele concertzaal recht. Alsof deze 5.000 aanwezigen met hun eerste staande ovatie symbolisch willen zeggen: de teleurstelling is voorbij.

Brossé maakt van de gelegenheid gebruik om uit te pakken met een persoonlijke anekdote over “zijn vriend”. “Tien jaar geleden belde John me op: Dirk, ben je vrijdag vrij? Dus ik nam mijn agenda en zei meteen ja.” Terwijl hij het zegt, schudt hij breedglimlachend van ‘nee’. Met een simpel grapje heeft Brossé de hele Hall op zijn hand. 

Die vrijdag zat de dirigent dus op een vliegtuig richting Los Angeles, waar hij - dacht hij - een repetitie zou leiden. “Na de sessie kwam John naar me toe, kuste me op de wang, en zei: ‘je hebt de job’. En ik dacht: welke job?” En zo werd Brossé de vaste dirigent van de eerste Star Wars in Concert wereldtournee, die 150 keer werd opgevoerd.

Terug naar Londen. Er volgen stukken uit onder meer Harry Potter, E.T., Jurassic Park, Superman, Schindler’s List en Jaws. Allemaal doorspekt met nog meer anekdotiek van leden van het toporkest, en nog een persoonlijk hommage van Brossé. Die vat de componist in een zin: “Als de kwaliteit van een mensenleven wordt gemeten aan hoe zeer hij anderen heeft geraakt, verdient John de hoogste eer.” Gevolgd door een oorverdovend applaus. Want ja, Williams luistert mee.

“Ik denk dat we erin geslaagd zijn om het publiek iets uniek te geven”, glundert hij achteraf. “Al geef ik toe dat de schrik er wat in zat. Volgens mij heeft het geholpen dat John effectief in Londen was. Mocht hij vanuit L.A. hebben afgebeld, was het gevoelsmatig toch een ander verhaal. Nu lag hij hier anderhalve kilometer verder. Dat heeft alles goedgemaakt.”

Maar ook de présence van Brossé maakte veel goed. Op Film Fest Gent zagen wij hem nog maar net twee keer in de weer met filmmuziek, en daar beleeft hij zichtbaar plezier aan. En misschien was deze avond zelfs beter zo. Was Williams hier lijfelijk aanwezig, ging alle aandacht naar hem. Nu is onze blik zelfs even blijven hangen bij de man met de triangel. Vandaag heeft het orkest geschitterd.

En wat Williams betreft: normaal zal hij nog een score schrijven, bij de laatste Star Wars van de nieuwste trilogie. Dus laat ons hopen op een spoedig herstel. May the Force be with him.