Michel moet weer opboksen tegen het beeld dat hij de voetveeg van N-VA is

Charles Michel © Belga
Stavros Kelepouris
Stavros Kelepouris Journalist Knack.be

Hoewel N-VA twee jaar lang geen bezwaar maakte tegen het verdrag van Marrakech, moet Charles Michel voorlopig toch terugkomen op zijn belofte om het verdrag te tekenen.

Steunt ons land in december het migratiepact van Marrakech? Tot voor kort bestond daar nagenoeg geen twijfel over. Enkele weken terug sprak premier Charles Michel de Verenigde Naties zelfs nog gloedvol toe over dat verdrag: ‘Deze tekst is een enorme stap vooruit. Het vormt een hefboom voor een georganiseerd, gecontroleerd beheer van internationale mobiliteit.’ Diezelfde woorden kreeg de eerste minister vol in zijn gezicht terug van de oppositie tijdens een debat in de Kamer waarin geen meerderheidspartijen zin had het woord te vragen.

Binnen de regering is immers grote onenigheid ontstaan, op aanvoeren van N-VA dat er als de dood voor is afgeschilderd te worden als een partij die illegale migratie makkelijker maakt. De grote vrees is daarbij dat de bepalingen van het niet-bindende verdrag uiteindelijk toch door een rechter gebruikt zullen kunnen worden bij de interpretatie van internationale verplichtingen, en daardoor alsnog juridisch afdwingbaar zullen worden.

Opvallend: aan de tekst is de voorbije twee jaar door diplomaten geschaafd, gesleuteld en getimmerd, en op geen enkel moment maakte N-VA fundamentele bezwaren, ook al waren afgevaardigden van het kabinet van staatssecretaris Theo Francken (N-VA) nauw betrokken bij de besprekingen op Belgisch niveau. Het was pas toen vorige week de rechterflank van N-VA zich begon te roeren, dat bij de partij het zweet van de perceptiepolitiek uitbrak.

Vervolgens gingen de poppen aan het dansen. Eerst werd er openlijk twijfel geuit, daarna verklaarde de woordvoerder van Francken dat het verdrag in zijn huidige vorm niet door ons land goedgekeurd zou worden. Woensdagochtend werd dat door vicepremier Jan Jambon (N-VA) afgedaan als ‘niet het officiële standpunt’ van de partij, waarna N-VA-Kamerfractieleider Peter De Roover voor de camera van Villa Politica toch weer benadrukte dat N-VA ‘dikke problemen’ heeft met het migratiepact. Al wierp hij ook een terechte vraag op: wat is het nut van een verdrag te tekenen waarin niks bindends staat?

Het bezwaar van N-VA zorgt ervoor dat Charles Michel zijn hooggestemde verklaringen moet inslikken: hij had immers al beloofd dat ons land het verdrag zou ondertekenen. Juridische experts moeten de regering nu meer duidelijkheid geven over gevolgen van het verdrag, en ook op internationaal niveau worden gesprekken gevoerd om de violen gelijk gestemd te krijgen. ‘Het zou amper zin hebben Europa verdeeld te zien over de interpretatie van de tekst,’ klonk het. Maar Europa is op dit moment al verdeeld: landen als Hongarije, Oostenrijk en Italië keerden zich al tegen het verdrag van Marrakech. De cruciale vraag is of België zich in dat rijtje wil plaatsen.

Het is al langer bekend dat Michel de discussies binnen zijn ploeg vooral binnenskamers voert, en daarbij graag uitgebreid de tijd neemt om de plooien glad te strijken. Maar ondertussen moet de premier op een half jaar van nieuwe federale verkiezingen nog maar eens de kritiek counteren dat niet hij maar N-VA aan de knoppen van de regering zit. ‘Is er nog een premier van dit land die niet om de week van mening moet veranderen omdat hij naar de pijpen van N-VA danst?’ vroeg de PS-fractie zich af. De premier plooit voor extreemrechts, aldus Kristof Calvo (Groen) – Filip Dewinter (Vlaams Belang) verklaarde zich alleszins ’tevreden, wantde premier krabbelt terug’.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content